Polyglot Reader

Biblia Vulgata
Habacuc / Capitulum 2

[1] Super custodiam meam stabo,
et figam gradum super munitionem :
et contemplabor ut videam quid dicatur mihi,
et quid respondeam ad arguentem me.

[2] Et respondit mihi Dominus, et dixit :

Scribe visum, et explana eum super tabulas,
ut percurrat qui legerit eum.
[3] Quia adhuc visus procul ;
et apparebit in finem, et non mentietur :
si moram fecerit, exspecta illum,
quia veniens veniet, et non tardabit.
[4] Ecce qui incredulus est, non erit recta anima ejus in semetipso ;
justus autem in fide sua vivet.
[5] Et quomodo vinum potantem decipit,
sic erit vir superbus, et non decorabitur :
qui dilatavit quasi infernus animam suam,
et ipse quasi mors, et non adimpletur :
et congregabit ad se omnes gentes,
et coacervabit ad se omnes populos.
[6] Numquid non omnes isti super eum parabolam sument,
et loquelam ænigmatum ejus, et dicetur :
ei qui multiplicat non sua ?
usquequo et aggravat contra se densum lutum ?
[7] Numquid non repente consurgent qui mordeant te,
et suscitabuntur lacerantes te,
et eris in rapinam eis ?
[8] Quia tu spoliasti gentes multas,
spoliabunt te omnes qui reliqui fuerint de populis,
propter sanguinem hominis,
et iniquitatem terræ, civitatis, et omnium habitantium in ea.
[9]  qui congregat avaritiam malam domui suæ,
ut sit in excelso nidus ejus,
et liberari se putat de manu mali !
[10] Cogitasti confusionem domui tuæ ;
concidisti populos multos,
et peccavit anima tua.
[11] Quia lapis de pariete clamabit,
et lignum, quod inter juncturas ædificiorum est, respondebit.
[12]  qui ædificat civitatem in sanguinibus,
et præparat urbem in iniquitate !
[13] Numquid non hæc sunt a Domino exercituum ?
laborabunt enim populi in multo igne,
et gentes in vacuum, et deficient.
[14] Quia replebitur terra, ut cognoscant gloriam Domini,
quasi aquæ operientes mare.
[15]  qui potum dat amico suo mittens fel suum,
et inebrians ut aspiciat nuditatem ejus !
[16] Repletus es ignominia pro gloria ;
bibe tu quoque, et consopire.
Circumdabit te calix dexteræ Domini,
et vomitus ignominiæ super gloriam tuam.
[17] Quia iniquitas Libani operiet te,
et vastitas animalium deterrebit eos
de sanguinibus hominum,
et iniquitate terræ, et civitatis, et omnium habitantium in ea.
[18] Quid prodest sculptile, quia sculpsit illud fictor suus,
conflatile, et imaginem falsam ?
quia speravit in figmento fictor ejus, ut faceret simulacra muta.
[19]  qui dicit ligno : Expergiscere ;
Surge, lapidi tacenti !
Numquid ipse docere poterit ?
ecce iste coopertus est auro et argento,
et omnis spiritus non est in visceribus ejus.
[20] Dominus autem in templo sancto suo :
sileat a facie ejus omnis terra !