[1] Similiter et mulieres subditæ sint viris suis : ut etsi qui non credunt verbo, per mulierem conversationem sine verbo lucrifiant : [2] considerantes in timore castam conversationem vestram. [3] Quarum non sit extrinsecus capillatura, aut circumdatio auri, aut indumenti vestimentorum cultus : [4] sed qui absconditus est cordis homo, in incorruptibilitate quieti, et modesti spiritus, qui est in conspectu Dei locuples. [5] Sic enim aliquando et sanctæ mulieres, sperantes in Deo, ornabant se, subjectæ propriis viris. [6] Sicut Sara obediebat Abrahæ, dominum eum vocans : cujus estis filiæ benefacientes, et non pertimentes ullam perturbationem. [7] Viri similiter cohabitantes secundum scientiam, quasi infirmiori vasculo muliebri impartientes honorem, tamquam et cohæredibus gratiæ vitæ : ut non impediantur orationes vestræ.

[8] In fine autem omnes unanimes, compatientes fraternitatis amatores, misericordes, modesti, humiles : [9] non reddentes malum pro malo, nec maledictum pro maledicto, sed e contrario benedicentes : quia in hoc vocati estis, ut benedictionem hæreditate possideatis. [10] Qui enim vult vitam diligere, et dies videre bonos, coërceat linguam suam a malo, et labia ejus ne loquantur dolum. [11] Declinet a malo, et faciat bonum : inquirat pacem, et sequatur eam : [12] quia oculi Domini super justos, et aures ejus in preces eorum : vultus autem Domini super facientes mala. [13] Et quis est qui vobis noceat, si boni æmulatores fueritis ? [14] Sed et si quid patimini propter justitiam, beati. Timorem autem eorum ne timueritis, et non conturbemini. [15] Dominum autem Christum sanctificate in cordibus vestris, parati semper ad satisfactionem omni poscenti vos rationem de ea, quæ in vobis est, spe. [16] Sed cum modestia, et timore, conscientiam habentes bonam : ut in eo, quod detrahunt vobis, confundantur, qui calumniantur vestram bonam in Christo conversationem. [17] Melius est enim benefacientes (si voluntas Dei velit) pati, quam malefacientes.

[18] Quia et Christus semel pro peccatis nostris mortuus est, justus pro injustis, ut nos offerret Deo, mortificatus quidem carne, vivificatus autem spiritu. [19] In quo et his, qui in carcere erant, spiritibus veniens prædicavit : [20] qui increduli fuerant aliquando, quando exspectabant Dei patientiam in diebus Noë, cum fabricaretur arca : in qua pauci, id est octo animæ, salvæ factæ sunt per aquam. [21] Quod et vos nunc similis formæ salvos fecit baptisma : non carnis depositio sordium, sed conscientiæ bonæ interrogatio in Deum per resurrectionem Jesu Christi. [22] Qui est in dextera Dei, deglutiens mortem ut vitæ æternæ hæredes efficeremur : profectus in cælum subjectis sibi angelis, et potestatibus, et virtutibus.