Polyglot Reader

Biblia Vulgata
Regum II / Capitulum 1

[1] Factum est autem, postquam mortuus est Saul, ut David reverteretur a cæde Amalec, et maneret in Siceleg duos dies[2] In die autem tertia apparuit homo veniens de castris Saul veste conscissa, et pulvere conspersus caput : et ut venit ad David, cecidit super faciem suam, et adoravit[3] Dixitque ad eum David : Unde venis ? Qui ait ad eum : De castris Israël fugi[4] Et dixit ad eum David : Quod est verbum quod factum est ? indica mihi. Qui ait : Fugit populus ex prælio, et multi corruentes e populo mortui sunt : sed et Saul et Jonathas filius ejus interierunt[5] Dixitque David ad adolescentem qui nuntiabat ei : Unde scis quia mortuus est Saul, et Jonathas filius ejus ? [6] Et ait adolescens qui nuntiabat ei : Casu veni in montem Gelboë, et Saul incumbebat super hastam suam : porro currus et equites appropinquabant ei[7] et conversus post tergum suum, vidensque me, vocavit. Cui cum respondissem : Adsum : [8] dixit mihi : Quisnam es tu ? Et aio ad eum : Amalecites ego sum[9] Et locutus est mihi : Sta super me, et interfice me : quoniam tenent me angustiæ, et adhuc tota anima mea in me est[10] Stansque super eum, occidi illum : sciebam enim quod vivere non poterat post ruinam : et tuli diadema quod erat in capite ejus, et armillam de brachio illius, et attuli ad te dominum meum huc.

[11] Apprehendens autem David, vestimenta sua scidit, omnesque viri qui erant cum eo[12] et planxerunt, et fleverunt, et jejunaverunt usque ad vesperam super Saul, et super Jonathan filium ejus, et super populum Domini, et super domum Israël, eo quod corruissent gladio[13] Dixitque David ad juvenem qui nuntiaverat ei : Unde es tu ? Qui respondit : Filius hominis advenæ Amalecitæ ego sum[14] Et ait ad eum David : Quare non timuisti mittere manum tuam ut occideres christum Domini ? [15] Vocansque David unum de pueris suis, ait : Accedens irrue in eum. Qui percussit illum, et mortuus est[16] Et ait ad eum David : Sanguis tuus super caput tuum : os enim tuum locutum est adversum te, dicens : Ego interfeci christum Domini.

[17] Planxit autem David planctum hujuscemodi super Saul, et super Jonathan filium ejus [18] (et præcepit ut docerent filios Juda arcum, sicut scriptum est in libro justorum), et ait :

Considera, Israël, pro his qui mortui sunt,
super excelsa tua vulnerati.
[19] Inclyti Israël super montes tuos interfecti sunt :
quomodo ceciderunt fortes ?
[20] Nolite annuntiare in Geth,
neque annuntietis in compitis Ascalonis :
ne forte lætentur filiæ Philisthiim ;
ne exultent filiæ incircumcisorum.

[21] Montes Gelboë, nec ros, nec pluvia veniant super vos,
neque sint agri primitiarum :
quia ibi abjectus est clypeus fortium :
clypeus Saul, quasi non esset unctus oleo.

[22] A sanguine interfectorum, ab adipe fortium,
sagitta Jonathæ numquam rediit retrorsum,
et gladius Saul non est reversus inanis.
[23] Saul et Jonathas amabiles, et decori in vita sua,
in morte quoque non sunt divisi :
aquilis velociores, leonibus fortiores.

[24] Filiæ Israël, super Saul flete,
qui vestiebat vos coccino in deliciis,
qui præbebat ornamenta aurea cultui vestro.

[25] Quomodo ceciderunt fortes in prælio ?
Jonathas in excelsis tuis occisus est ?
[26] Doleo super te, frater mi Jonatha,
decore nimis, et amabilis super amorem mulierum.
Sicut mater unicum amat filium suum,
ita ego te diligebam.
[27] Quomodo ceciderunt robusti,
et perierunt arma bellica ?