[1] Hæc ostendit mihi Dominus Deus : et ecce uncinus pomorum. [2] Et dixit : Quid tu vides, Amos ? Et dixi : Uncinum pomorum. Et dixit Dominus ad me : Venit finis super populum meum Israël ;non adjiciam ultra ut pertranseam eum.[3] Et stridebunt cardines templi in die illa,dicit Dominus Deus :multi morientur ;in omni loco projicietur silentium.[4] Audite hoc, qui conteritis pauperem,et deficere facitis egenos terræ,[5] dicentes : Quando transibit mensis,et venundabimus merces ?et sabbatum, et aperiemus frumentum,ut imminuamus mensuram, et augeamus siclum,et supponamus stateras dolosas,[6] ut possideamus in argento egenos et pauperes pro calceamentis,et quisquilias frumenti vendamus ?[7] Juravit Dominus in superbiam Jacob :Si oblitus fuero usque ad finem omnia opera eorum.[8] Numquid super isto non commovebitur terra,et lugebit omnis habitator ejus,et ascendet quasi fluvius universus,et ejicicetur, et defluet, quasi rivus Ægypti ?[9] Et erit in die illa, dicit Dominus Deus :occidet sol in meridie,et tenebrescere faciam terram in die luminis :[10] et convertam festivitates vestras in luctum,et omnia cantica vestra in planctum,et inducam super omne dorsum vestrum saccum,et super omne caput calvitium :et ponam eam quasi luctum unigeniti,et novissima ejus quasi diem amarum.[11] Ecce dies veniunt, dicet Dominus,et mittam famem in terram :non famem panis, neque sitim aquæ,sed audiendi verbum Domini.[12] Et commovebuntur a mari usque ad mare,et ab aquilone usque ad orientem :circuibunt quærentes verbum Domini,et non invenient.[13] In die illa deficient virgines pulchræ et adolescentes in siti,[14] qui jurant in delicto Samariæ,et dicunt : Vivit Deus tuus, Dan,et vivit via Bersabee ;et cadent, et non resurgent ultra.