[1] Vitis frondosa Israël,
fructus adæquatus est ei :
secundum multitudinem fructus sui multiplicavit altaria,
juxta ubertatem terræ suæ exuberavit simulacris.
[2] Divisum est cor eorum, nunc interibunt ;
ipse confringet simulacra eorum,
depopulabitur aras eorum.
[3] Quia nunc dicent : Non est rex nobis,
non enim timemus Dominum ;
et rex quid faciet nobis ?
[4] Loquimini verba visionis inutilis, et ferietis fœdus ;
et germinabit quasi amaritudo judicium super sulcos agri.
[5] Vaccas Bethaven coluerunt habitatores Samariæ ;
quia luxit super eum populus ejus,
et æditui ejus super eum exsultaverunt
in gloria ejus, quia migravit ab eo.
[6] Siquidem et ipse in Assur delatus est,
munus regi ultori.
Confusio Ephraim capiet,
et confundetur Israël in voluntate sua.
[7] Transire fecit Samaria regem suum
quasi spumam super faciem aquæ.
[8] Et disperdentur excelsa idoli, peccatum Israël ;
lappa et tribulus ascendet super aras eorum :
et dicent montibus : Operite nos,
et collibus : Cadite super nos.
[9] Ex diebus Gabaa peccavit Israël ;
ibi steterunt.
Non comprehendet eos in Gabaa
prælium super filios iniquitatis.
[10] Juxta desiderium meum corripiam eos :
congregabuntur super eos populi,
cum corripientur propter duas iniquitates suas.
[11] Ephraim vitula docta diligere trituram,
et ego transivi super pulchritudinem colli ejus :
ascendam super Ephraim,
arabit Judas ;
confringet sibi sulcos Jacob.
[12] Seminate vobis in justitia,
et metite in ore misericordiæ.
Innovate vobis novale ;
tempus autem requirendi Dominum,
cum venerit qui docebit vos justitiam.
[13] Arastis impietatem,
iniquitatem messuistis :
comedistis frugem mendacii,
quia confisus es in viis tuis,
in multitudine fortium tuorum.
[14] Consurget tumultus in populo tuo ;
et omnes munitiones tuæ vastabuntur,
sicut vastatus est Salmana a domo ejus qui judicavit Baal
in die prælii, matre super filios allisa.
[15] Sic fecit vobis Bethel,
a facie malitiæ nequitiarum vestrarum.