[1] Pereat Samaria, quoniam ad amaritudinem concitavit Deum suum !
in gladio pereant,
parvuli eorum elidantur,
et fœtæ ejus discindantur !

[2] Convertere, Israël, ad Dominum Deum tuum,
quoniam corruisti in iniquitate tua.
[3] Tollite vobiscum verba,
et convertimini ad Dominum ; et dicite ei :
Omnem aufer iniquitatem, accipe bonum,
et reddemus vitulos labiorum nostrorum.
[4] Assur non salvabit nos :
super equum non ascendemus,
nec dicemus ultra, Dii nostri opera manuum nostrarum :
quia ejus, qui in te est, misereberis pupilli.
[5] Sanabo contritiones eorum ;
diligam eos spontanee :
quia aversus est furor meus ab eis.
[6] Ero quasi ros ;
Israël germinabit sicut lilium,
et erumpet radix ejus ut Libani.
[7] Ibunt rami ejus,
et erit quasi oliva gloria ejus,
et odor ejus ut Libani.
[8] Convertentur sedentes in umbra ejus ;
vivent tritico, et germinabunt quasi vinea ;
memoriale ejus sicut vinum Libani.
[9] Ephraim, quid mihi ultra idola ?
Ego exaudiam, et dirigam eum ego ut abietem virentem ;
ex me fructus tuus inventus est.
[10] Quis sapiens, et intelliget ista ? intelligens, et sciet hæc ?
quia rectæ viæ Domini,
et justi ambulabunt in eis ;
prævaricatores vero corruent in eis.