[1] Quid ergo dicemus ? permanebimus in peccato ut gratia abundet ? [2] Absit. Qui enim mortui sumus peccato, quomodo adhuc vivemus in illo ? [3] an ignoratis quia quicumque baptizati sumus in Christo Jesu, in morte ipsius baptizati sumus ? [4] Consepulti enim sumus cum illo per baptismum in mortem : ut quomodo Christus surrexit a mortuis per gloriam Patris, ita et nos in novitate vitæ ambulemus. [5] Si enim complantati facti sumus similitudini mortis ejus : simul et resurrectionis erimus. [6] Hoc scientes, quia vetus homo noster simul crucifixus est, ut destruatur corpus peccati, et ultra non serviamus peccato. [7] Qui enim mortuus est, justificatus est a peccato. [8] Si autem mortui sumus cum Christo, credimus quia simul etiam vivemus cum Christo, [9] scientes quod Christus resurgens ex mortuis jam non moritur : mors illi ultra non dominabitur. [10] Quod enim mortuus est peccato, mortuus est semel : quod autem vivit, vivit Deo. [11] Ita et vos existimate vos mortuos quidem esse peccato, viventes autem Deo, in Christo Jesu Domino nostro.

[12] Non ergo regnet peccatum in vestro mortali corpore ut obediatis concupiscentiis ejus. [13] Sed neque exhibeatis membra vestra arma iniquitatis peccato : sed exhibete vos Deo, tamquam ex mortuis viventes : et membra vestra arma justitiæ Deo. [14] Peccatum enim vobis non dominabitur : non enim sub lege estis, sed sub gratia. [15] Quid ergo ? peccabimus, quoniam non sumus sub lege, sed sub gratia ? Absit. [16] Nescitis quoniam cui exhibetis vos servos ad obediendum, servi estis ejus, cui obeditis, sive peccati ad mortem, sive obeditionis ad justitiam ? [17] Gratias autem Deo quod fuistis servi peccati, obedistis autem ex corde in eam formam doctrinæ, in quam traditi estis. [18] Liberati autem a peccato, servi facti estis justitiæ. [19] Humanum dico, propter infirmitatem carnis vestræ : sicut enim exhibuistis membra vestra servire immunditiæ, et iniquitati ad iniquitatem, ita nunc exhibete membra vestra servire justitiæ in sanctificationem. [20] Cum enim servi essetis peccati, liberi fuistis justitiæ. [21] Quem ergo fructum habuistis tunc in illis, in quibus nunc erubescitis ? nam finis illorum mors est. [22] Nunc vero liberati a peccato, servi autem facti Deo, habetis fructum vestrum in sanctificationem, finem vero vitam æternam. [23] Stipendia enim peccati, mors. Gratia autem Dei, vita æterna, in Christo Jesu Domino nostro.