[1] Et tu assume planctum super principes Israël, [2] et dices :

Quare mater tua leæna inter leones cubavit ?
in medio leunculorum enutrivit catulos suos ?
[3] Et eduxit unum de leunculis suis,
et leo factus est :
et didicit capere prædam,
hominemque comedere.
[4] Et audierunt de eo gentes :
et non absque vulneribus suis ceperunt eum,
et adduxerunt eum in catenis in terram Ægypti.
[5] Quæ cum vidisset quoniam infirmata est,
et periit exspectatio ejus,
tulit unum de leunculis suis ;
leonem constituit eum.
[6] Qui incedebat inter leones,
et factus est leo :
et didicit prædam capere,
et homines devorare :
[7] didicit viduas facere,
et civitates earum in desertum adducere :
et desolata est terra et plenitudo ejus a voce rugitus illius.
[8] Et convenerunt adversus eum gentes undique de provinciis,
et expanderunt super eum rete suum :
in vulneribus earum captus est,
[9] et miserunt eum in caveam :
in catenis adduxerunt eum ad regem Babylonis,
miseruntque eum in carcerem,
ne audiretur vox ejus ultra super montes Israël.
[10] Mater tua quasi vinea in sanguine tuo super aquam plantata est :
fructus ejus et frondes ejus creverunt ex aquis multis.
[11] Et factæ sunt ei virgæ solidæ in sceptra dominantium,
et exaltata est statura ejus inter frondes,
et vidit altitudinem suam in multitudine palmitum suorum.
[12] Et evulsa est in ira, in terramque projecta,
et ventus urens siccavit fructum ejus :
marcuerunt et arefactæ sunt virgæ roboris ejus :
ignis comedit eam.
[13] Et nunc transplantata est in desertum,
in terra invia et sitienti.
[14] Et egressus est ignis de virga ramorum ejus,
qui fructum ejus comedit :
et non fuit in ea virga fortis,
sceptrum dominantium. Planctus est, et erit in planctum.