[1] Et introivit iterum in synagogam : et erat ibi homo habens manum aridam. [2] Et observabant eum, si sabbatis curaret, ut accusarent illum. [3] Et ait homini habenti manum aridam : Surge in medium. [4] Et dicit eis : Licet sabbatis benefacere, an male ? animam salvam facere, an perdere ? At illi tacebant. [5] Et circumspiciens eos cum ira, contristatus super cæcitate cordis eorum, dicit homini : Extende manum tuam. Et extendit, et restituta est manus illi. [6] Exeuntes autem pharisæi, statim cum Herodianis consilium faciebant adversus eum quomodo eum perderent.

[7] Jesus autem cum discipulis suis secessit ad mare : et multa turba a Galilæa et Judæa secuta est eum, [8] et ab Jerosolymis, et ab Idumæa, et trans Jordanem : et qui circa Tyrum et Sidonem multitudo magna, audientes quæ faciebat, venerunt ad eum. [9] Et dicit discipulis suis ut navicula sibi deserviret propter turbam, ne comprimerent eum : [10] multos enim sanabat, ita ut irruerent in eum ut illum tangerent, quotquot habebant plagas. [11] Et spiritus immundi, cum illum videbant, procidebant ei : et clamabant, dicentes : [12] Tu es Filius Dei. Et vehementer comminabatur eis ne manifestarent illum.

[13] Et ascendens in montem vocavit ad se quos voluit ipse : et venerunt ad eum. [14] Et fecit ut essent duodecim cum illo : et ut mitteret eos prædicare. [15] Et dedit illis potestatem curandi infirmitates et ejiciendi dæmonia. [16] Et imposuit Simoni nomen Petrus : [17] et Jacobum Zebedæi, et Joannem fratrem Jacobi, et imposuit eis nomina Boanerges, quod est, Filii tonitrui : [18] et Andream, et Philippum, et Bartholomæum, et Matthæum, et Thomam, et Jacobum Alphæi, et Thaddæum, et Simonem Cananæum, [19] et Judam Iscariotem, qui et tradidit illum.

[20] Et veniunt ad domum : et convenit iterum turba, ita ut non possent neque panem manducare. [21] Et cum audissent sui, exierunt tenere eum : dicebant enim : Quoniam in furorem versus est. [22] Et scribæ, qui ab Jerosolymis descenderant, dicebant : Quoniam Beelzebub habet, et quia in principe dæmoniorum ejicit dæmonia.

[23] Et convocatis eis in parabolis dicebat illis : Quomodo potest Satanas Satanam ejicere ? [24] Et si regnum in se dividatur, non potest regnum illud stare. [25] Et si domus super semetipsam dispertiatur, non potest domus illa stare. [26] Et si Satanas consurrexerit in semetipsum, dispertitus est, et non poterit stare, sed finem habet. [27] Nemo potest vasa fortis ingressus in domum diripere, nisi prius fortem alliget, et tunc domum ejus diripiet. [28] Amen dico vobis, quoniam omnia dimittentur filiis hominum peccata, et blasphemiæ quibus blasphemaverint : [29] qui autem blasphemaverit in Spiritum Sanctum, non habebit remissionem in æternum, sed reus erit æterni delicti. [30] Quoniam dicebant : Spiritum immundum habet.

[31] Et veniunt mater ejus et fratres : et foris stantes miserunt ad eum vocantes eum, [32] et sedebat circa eum turba : et dicunt ei : Ecce mater tua et fratres tui foris quærunt te. [33] Et respondens eis, ait : Quæ est mater mea et fratres mei ? [34] Et circumspiciens eos, qui in circuitu ejus sedebant, ait : Ecce mater mea et fratres mei. [35] Qui enim fecerit voluntatem Dei, hic frater meus, et soror mea, et mater est.