[1] Facta est autem in illa die persecutio magna in ecclesia quæ erat Jerosolymis, et omnes dispersi sunt per regiones Judææ et Samariæ præter Apostolos. [2] Curaverunt autem Stephanum viri timorati, et fecerunt planctum magnum super eum. [3] Saulus autem devastabat ecclesiam per domos intrans, et trahens viros ac mulieres, tradebat in custodiam.

[4] Igitur qui dispersi erant pertransibant, evangelizantes verbum Dei. [5] Philippus autem descendens in civitatem Samariæ, prædicabat illis Christum. [6] Intendebant autem turbæ his quæ a Philippo dicebantur, unanimiter audientes, et videntes signa quæ faciebat. [7] Multi enim eorum qui habebant spiritus immundos, clamantes voce magna exibant. Multi autem paralytici et claudi curati sunt. [8] Factum est ergo gaudium magnum in illa civitate. [9] Vir autem quidam nomine Simon, qui ante fuerat in civitate magus, seducens gentem Samariæ, dicens se esse aliquem magnum : [10] cui auscultabant omnes a minimo usque ad maximum, dicentes : Hic est virtus Dei, quæ vocatur magna. [11] Attendebant autem eum : propter quod multo tempore magiis suis dementasset eos. [12] Cum vero credidissent Philippo evangelizanti de regno Dei, in nomine Jesu Christi baptizabantur viri ac mulieres. [13] Tunc Simon et ipse credidit : et cum baptizatus esset, adhærebat Philippo. Videns etiam signa et virtutes maximas fieri, stupens admirabatur.

[14] Cum autem audissent Apostoli qui erant Jerosolymis, quod recepisset Samaria verbum Dei, miserunt ad eos Petrum et Joannem. [15] Qui cum venissent, oraverunt pro ipsis ut acciperent Spiritum Sanctum : [16] nondum enim in quemquam illorum venerat, sed baptizati tantum erant in nomine Domini Jesu. [17] Tunc imponebant manus super illos, et accipiebant Spiritum Sanctum. [18] Cum vidisset autem Simon quia per impositionem manus Apostolorum daretur Spiritus Sanctus, obtulit eis pecuniam, [19] dicens : Date et mihi hanc potestatem, ut cuicumque imposuero manus, accipiat Spiritum Sanctum. Petrus autem dixit ad eum : [20] Pecunia tua tecum sit in perditionem : quoniam donum Dei existimasti pecunia possideri. [21] Non est tibi pars neque sors in sermone isto : cor enim tuum non est rectum coram Deo. [22] Pœnitentiam itaque age ab hac nequitia tua : et roga Deum, si forte remittatur tibi hæc cogitatio cordis tui. [23] In felle enim amaritudinis, et obligatione iniquitatis, video te esse. [24] Respondens autem Simon, dixit : Precamini vos pro me ad Dominum, ut nihil veniat super me horum quæ dixistis. [25] Et illi quidem testificati, et locuti verbum Domini, redibant Jerosolymam, et multis regionibus Samaritanorum evangelizabant.

[26] Angelus autem Domini locutus est ad Philippum, dicens : Surge, et vade contra meridianum, ad viam quæ descendit ab Jerusalem in Gazam : hæc est deserta. [27] Et surgens abiit. Et ecce vir Æthiops, eunuchus, potens Candacis reginæ Æthiopum, qui erat super omnes gazas ejus, venerat adorare in Jerusalem : [28] et revertebatur sedens super currum suum, legensque Isaiam prophetam. [29] Dixit autem Spiritus Philippo : Accede, et adjunge te ad currum istum. [30] Accurrens autem Philippus, audivit eum legentem Isaiam prophetam, et dixit : Putasne intelligis quæ legis ? [31] Qui ait : Et quomodo possum, si non aliquis ostenderit mihi ? Rogavitque Philippum ut ascenderet, et sederet secum. [32] Locus autem Scripturæ quem legebat, erat hic :

Tamquam ovis ad occisionem ductus est :
et sicut agnus coram tondente se, sine voce,
sic non aperuit os suum.
[33] In humilitate judicium ejus sublatum est.
Generationem ejus quis enarrabit ?
quoniam tolletur de terra vita ejus. [34] Respondens autem eunuchus Philippo, dixit : Obsecro te, de quo propheta dicit hoc ? de se, an de alio aliquo ? [35] Aperiens autem Philippus os suum, et incipiens a Scriptura ista, evangelizavit illi Jesum. [36] Et dum irent per viam, venerunt ad quamdam aquam : et ait eunuchus : Ecce aqua : quid prohibet me baptizari ? [37] Dixit autem Philippus : Si credis ex toto corde, licet. Et respondens ait : Credo Filium Dei esse Jesum Christum. [38] Et jussit stare currum : et descenderunt uterque in aquam, Philippus et eunuchus, et baptizavit eum. [39] Cum autem ascendissent de aqua, Spiritus Domini rapuit Philippum, et amplius non vidit eum eunuchus. Ibat autem per viam suam gaudens. [40] Philippus autem inventus est in Azoto, et pertransiens evangelizabat civitatibus cunctis, donec veniret Cæsaream.