[1] Verba Jeremiæ filii Helciæ, de sacerdotibus qui fuerunt in Anathoth, in terra Benjamin. [2] Quod factum est verbum Domini ad eum in diebus Josiæ filii Amon, regis Juda, in tertiodecimo anno regni ejus. [3] Et factum est in diebus Joakim filii Josiæ, regis Juda, usque ad consummationem undecimi anni Sedeciæ, filii Josiæ, regis Juda, usque ad transmigrationem Jerusalem, in mense quinto.

[4] Et factum est verbum Domini ad me, dicens :

[5] Priusquam te formarem in utero, novi te,
et antequam exires de vulva, sanctificavi te,
et prophetam in gentibus dedi te. [6] Et dixi :

A, a, a, Domine Deus, ecce nescio loqui,
quia puer ego sum. [7] Et dixit Dominus ad me :

Noli dicere : Puer sum :
quoniam ad omnia quæ mittam te ibis,
et universa quæcumque mandavero tibi loqueris.
[8] Ne timeas a facie eorum,
quia tecum ego sum ut eruam te,
dicit Dominus. [9] Et misit Dominus manum suam, et tetigit os meum, et dixit Dominus ad me :

Ecce dedi verba mea in ore tuo :
[10] ecce constitui te hodie
super gentes et super regna,
ut evellas, et destruas,
et disperdas, et dissipes,
et ædifices, et plantes. [11] Et factum est verbum Domini ad me, dicens :

Quid tu vides, Jeremia ? Et dixi :

Virgam vigilantem ego video. [12] Et dixit Dominus ad me :

Bene vidisti :
quia vigilabo ego super verbo meo,
ut faciam illud. [13] Et factum est verbum Domini secundo ad me, dicens :

Quid tu vides ? Et dixi :

Ollam succensam ego video,
et faciem ejus a facie aquilonis. [14] Et dixit Dominus ad me :

Ab aquilone pandetur malum
super omnes habitatores terræ :
[15] quia ecce ego convocabo omnes cognationes regnorum aquilonis,
ait Dominus :
et venient, et ponent unusquisque solium suum
in introitu portarum Jerusalem,
et super omnes muros ejus in circuitu,
et super universas urbes Juda :
[16] et loquar judicia mea cum eis
super omnem malitiam eorum qui dereliquerunt me,
et libaverunt diis alienis,
et adoraverunt opus manuum suarum.
[17] Tu ergo, accinge lumbos tuos,
et surge, et loquere ad eos
omnia quæ ego præcipio tibi.
Ne formides a facie eorum,
nec enim timere te faciam vultum eorum.
[18] Ego quippe dedi te hodie in civitatem munitam,
et in columnam ferream,
et in murum æreum,
super omnem terram,
regibus Juda, principibus ejus,
et sacerdotibus, et populo terræ.
[19] Et bellabunt adversum te,
et non prævalebunt,
quia ego tecum sum, ait Dominus, ut liberem te.