Polyglot Reader

Biblia Vulgata
Sapientia / Capitulum 10

[1] Hæc illum qui primus formatus est a Deo patre orbis terrarum,
cum solus esset creatus, custodivit,
[2] et eduxit illum a delicto suo,
et dedit illi virtutem continendi omnia.
[3] Ab hac ut recessit injustus in ira sua,
per iram homicidii fraterni deperiit.
[4] Propter quem cum aqua deleret terram, sanavit iterum sapientia,
per contemptibile lignum justum gubernans.
[5] Hæc et in consensu nequitiæ, cum se nationes contulissent,
scivit justum, et conservavit sine querela Deo,
et in filii misericordia fortem custodivit.
[6] Hæc justum a pereuntibus impiis liberavit fugientem,
descendente igne in Pentapolim :
[7] quibus in testimonium nequitiæ
fumigabunda constat deserta terra,
et incerto tempore fructus habentes arbores :
et incredibilis animæ memoria stans figmentum salis.
[8] Sapientiam enim prætereuntes,
non tantum in hoc lapsi sunt ut ignorarent bona,
sed et insipientiæ suæ reliquerunt hominibus memoriam,
ut in his quæ peccaverunt nec latere potuissent.
[9] Sapientia autem hos qui se observant
a doloribus liberavit.
[10] Hæc profugum iræ fratris justum deduxit per vias rectas,
et ostendit illi regnum Dei,
et dedit illi scientiam sanctorum ;
honestavit illum in laboribus,
et complevit labores illius.
[11] In fraude circumvenientium illum affuit illi,
et honestum fecit illum.
[12] Custodivit illum ab inimicis,
et a seductoribus tutavit illum :
et certamen forte dedit illi ut vinceret,
et sciret quoniam omnium potentior est sapientia.
[13] Hæc venditum justum non dereliquit,
sed a peccatoribus liberavit eum ;
descenditque cum illo in foveam,
[14] et in vinculis non dereliquit illum,
donec afferret illi sceptrum regni,
et potentiam adversus eos qui eum deprimebant :
et mendaces ostendit qui maculaverunt illum,
et dedit illi claritatem æternam.

[15] Hæc populum justum et semen sine querela liberavit
a nationibus quæ illum deprimebant.
[16] Intravit in animam servi Dei,
et stetit contra reges horrendos in portentis et signis.
[17] Et reddidit justis mercedem laborum suorum,
et deduxit illos in via mirabili :
et fuit illis in velamento diei,
et in luce stellarum per noctem ;
[18] transtulit illos per mare Rubrum,
et transvexit illos per aquam nimiam.
[19] Inimicos autem illorum demersit in mare,
et ab altitudine inferorum eduxit illos.
Ideo justi tulerunt spolia impiorum,
[20] et decantaverunt, Domine, nomen sanctum tuum,
et victricem manum tuam laudaverunt pariter :
[21] quoniam sapientia aperuit os mutorum,
et linguas infantium fecit disertas.