[1] Direxit opera eorum in manibus prophetæ sancti.
[2] Iter fecerunt per deserta quæ non habitabantur,
et in locis desertis fixerunt casas.
[3] Steterunt contra hostes,
et de inimicis se vindicaverunt.
[4] Sitierunt, et invocaverunt te,
et data est illis aqua de petra altissima,
et requies sitis de lapide duro.

[5] Per quæ enim pœnas passi sunt inimici illorum
a defectione potus sui,
et in eis cum abundarent filii Israël lætati sunt :
[6] per hæc, cum illis deessent, bene cum illis actum est.
[7] Nam pro fonte quidem sempiterni fluminis,
humanum sanguinem dedisti injustis.
[8] Qui cum minuerentur in traductione infantium occisorum,
dedisti illis abundantem aquam insperate,
[9] ostendens per sitim quæ tunc fuit,
quemadmodum tuos exaltares,
et adversarios illorum necares.
[10] Cum enim tentati sunt,
et quidem cum misericordia disciplinam accipientes,
scierunt quemadmodum cum ira judicati impii tormenta paterentur.
[11] Hos quidem tamquam pater monens probasti ;
illos autem tamquam durus rex interrogans condemnasti.
[12] Absentes enim, et præsentes, similiter torquebantur.
[13] Duplex enim illos acceperat tædium et gemitus,
cum memoria præteritorum.
[14] Cum enim audirent per sua tormenta bene secum agi,
commemorati sunt Dominum, admirantes in finem exitus.
[15] Quem enim in expositione prava projectum deriserunt,
in finem eventus mirati sunt,
non similiter justis sitientes.
[16] Pro cogitationibus autem insensatis iniquitatis illorum,
quod quidam errantes colebant mutos serpentes
et bestias supervacuas,
immisisti illis multitudinem mutorum animalium in vindictam ;
[17] ut scirent quia per quæ peccat quis, per hæc et torquetur.
[18] Non enim impossibilis erat omnipotens manus tua,
quæ creavit orbem terrarum ex materia invisa,
immittere illis multitudinem ursorum, aut audaces leones,
[19] aut novi generis ira plenas ignotas bestias,
aut vaporem ignium spirantes,
aut fumi odorem proferentes,
aut horrendas ab oculis scintillas emittentes ;
[20] quarum non solum læsura poterat illos exterminare,
sed et aspectus per timorem occidere.
[21] Sed et sine his uno spiritu poterant occidi,
persecutionem passi ab ipsis factis suis,
et dispersi per spiritum virtutis tuæ :
sed omnia in mensura, et numero et pondere disposuisti.
[22] Multum enim valere, tibi soli supererat semper :
et virtuti brachii tui quis resistet ?
[23] Quoniam tamquam momentum stateræ,
sic est ante te orbis terrarum,
et tamquam gutta roris antelucani quæ descendit in terram.
[24] Sed misereris omnium, quia omnia potes ;
et dissimulas peccata hominum, propter pœnitentiam.
[25] Diligis enim omnia quæ sunt,
et nihil odisti eorum quæ fecisti ;
nec enim odiens aliquid constituisti aut fecisti.
[26] Quomodo autem posset aliquid permanere, nisi tu voluisses ?
aut quod a te vocatum non esset conservaretur ?
[27] Parcis autem omnibus, quoniam tua sunt, Domine,
qui amas animas.