[1] Dixerunt enim cogitantes apud se non recte :
Exiguum et cum tædio est tempus vitæ nostræ,
et non est refrigerium in fine hominis,
et non est qui agnitus sit reversus ab inferis.
[2] Quia ex nihilo nati sumus,
et post hoc erimus tamquam non fuerimus.
Quoniam fumus flatus est in naribus nostris,
et sermo scintilla ad commovendum cor nostrum :
[3] qua extincta, cinis erit corpus nostrum,
et spiritus diffundetur tamquam mollis aër ;
et transibit vita nostra tamquam vestigium nubis,
et sicut nebula dissolvetur quæ fugata est a radiis solis,
et a calore illius aggravata.
[4] Et nomen nostrum oblivionem accipiet per tempus,
et nemo memoriam habebit operum nostrorum.
[5] Umbræ enim transitus est tempus nostrum,
et non est reversio finis nostri :
quoniam consignata est, et nemo revertitur.
[6] Venite ergo, et fruamur bonis quæ sunt,
et utamur creatura tamquam in juventute celeriter.
[7] Vino pretioso et unguentis nos impleamus,
et non prætereat nos flos temporis.
[8] Coronemus nos rosis antequam marcescant ;
nullum pratum sit quod non pertranseat luxuria nostra :
[9] nemo nostrum exsors sit luxuriæ nostræ.
Ubique relinquamus signa lætitiæ,
quoniam hæc est pars nostra, et hæc est sors.
[10] Opprimamus pauperem justum, et non parcamus viduæ,
nec veterani revereamur canos multi temporis :
[11] sit autem fortitudo nostra lex justitiæ ;
quod enim infirmum est, inutile invenitur.
[12] Circumveniamus ergo justum, quoniam inutilis est nobis,
et contrarius est operibus nostris,
et improperat nobis peccata legis,
et diffamat in nos peccata disciplinæ nostræ.
[13] Promittit se scientiam Dei habere,
et filium Dei se nominat.
[14] Factus est nobis in traductionem cogitationum nostrarum.
[15] Gravis est nobis etiam ad videndum,
quoniam dissimilis est aliis vita illius,
et immutatæ sunt viæ ejus.
[16] Tamquam nugaces æstimati sumus ab illo,
et abstinet se a viis nostris tamquam ab immunditiis,
et præfert novissima justorum,
et gloriatur patrem se habere Deum.
[17] Videamus ergo si sermones illius veri sint,
et tentemus quæ ventura sunt illi,
et sciemus quæ erunt novissima illius.
[18] Si enim est verus filius Dei, suscipiet illum,
et liberabit eum de manibus contrariorum.
[19] Contumelia et tormento interrogemus eum,
ut sciamus reverentiam ejus,
et probemus patientiam illius.
[20] Morte turpissima condemnemus eum ;
erit enim ei respectus ex sermonibus illius.
[21] Hæc cogitaverunt, et erraverunt :
excæcavit enim illos malitia eorum.
[22] Et nescierunt sacramenta Dei :
neque mercedem speraverunt justitiæ,
nec judicaverunt honorem animarum sanctarum.
[23] Quoniam Deus creavit hominem inexterminabilem,
et ad imaginem similitudinis suæ fecit illum.
[24] Invidia autem diaboli mors introivit in orbem terrarum :
[25] imitantur autem illum qui sunt ex parte illius.