[1] Melior est sapientia quam vires,
et vir prudens quam fortis.
[2] Audite ergo, reges, et intelligite ;
discite, judices finium terræ.
[3] Præbete aures, vos qui continetis multitudines,
et placetis vobis in turbis nationum.
[4] Quoniam data est a Domino potestas vobis,
et virtus ab Altissimo :
qui interrogabit opera vestra, et cogitationes scrutabitur.
[5] Quoniam cum essetis ministri regni illius,
non recte judicastis, nec custodistis legem justitiæ,
neque secundum voluntatem Dei ambulastis.
[6] Horrende et cito apparebit vobis,
quoniam judicium durissimum his qui præsunt fiet.
[7] Exiguo enim conceditur misericordia ;
potentes autem potenter tormenta patientur.
[8] Non enim subtrahet personam cujusquam Deus,
nec verebitur magnitudinem ejus cujusquam,
quoniam pusillum et magnum ipse fecit,
et æqualiter cura est illi de omnibus.
[9] Fortioribus autem fortior instat cruciatio.
[10] Ad vos ergo, reges, sunt hi sermones mei :
ut discatis sapientiam, et non excidatis.
[11] Qui enim custodierint justa juste, justificabuntur ;
et qui didicerint ista, invenient quid respondeant.
[12] Concupiscite ergo sermones meos ;
diligite illos, et habebitis disciplinam.
[13] Clara est, et quæ numquam marcescit, sapientia :
et facile videtur ab his qui diligunt eam,
et invenitur ab his qui quærunt illam.
[14] Præoccupat qui se concupiscunt,
ut illis se prior ostendat.
[15] Qui de luce vigilaverit ad illam non laborabit ;
assidentem enim illam foribus suis inveniet.
[16] Cogitare ergo de illa sensus est consummatus,
et qui vigilaverit propter illam cito securus erit.
[17] Quoniam dignos se ipsa circuit quærens,
et in viis ostendit se hilariter,
et in omni providentia occurrit illis.
[18] Initium enim illius verissima est disciplinæ concupiscentia.
[19] Cura ergo disciplinæ dilectio est,
et dilectio custodia legum illius est ;
custoditio autem legum consummatio incorruptionis est ;
[20] incorruptio autem facit esse proximum Deo.
[21] Concupiscentia itaque sapientiæ deducit ad regnum perpetuum.
[22] Si ergo delectamini sedibus et sceptris, o reges populi,
diligite sapientiam, ut in perpetuum regnetis :
[23] diligite lumen sapientiæ, omnes qui præestis populis.

[24] Quid est autem sapientia, et quemadmodum facta sit, referam,
et non abscondam a vobis sacramenta Dei :
sed ab initio nativitatis investigabo,
et ponam in lucem scientiam illius,
et non præteribo veritatem.
[25] Neque cum invidia tabescente iter habebo,
quoniam talis homo non erit particeps sapientiæ.
[26] Multitudo autem sapientium sanitas est orbis terrarum,
et rex sapiens stabilimentum populi est.
[27] Ergo accipite disciplinam per sermones meos,
et proderit vobis.