Polyglot Reader

Biblia Vulgata
Sapientia / Capitulum 9

[1] Deus patrum meorum, et Domine misericordiæ,
qui fecisti omnia verbo tuo,
[2] et sapientia tua constituisti hominem,
ut dominaretur creaturæ quæ a te facta est,
[3] ut disponat orbem terrarum in æquitate et justitia,
et in directione cordis judicium judicet :
[4] da mihi sedium tuarum assistricem sapientiam,
et noli me reprobare a pueris tuis :
[5] quoniam servus tuus sum ego, et filius ancillæ tuæ ;
homo infirmus, et exigui temporis,
et minor ad intellectum judicii et legum.
[6] Nam etsi quis erit consummatus inter filios hominum,
si ab illo abfuerit sapientia tua, in nihilum computabitur.
[7] Tu elegisti me regem populo tuo,
et judicem filiorum tuorum et filiarum :
[8] et dixisti me ædificare templum in monte sancto tuo,
et in civitate habitationis tuæ altare :
similitudinem tabernaculi sancti tui quod præparasti ab initio.
[9] Et tecum sapientia tua, quæ novit opera tua,
quæ et affuit tunc cum orbem terrarum faceres,
et sciebat quid esset placitum oculis tuis,
et quid directum in præceptis tuis.
[10] Mitte illam de cælis sanctis tuis,
et a sede magnitudinis tuæ,
ut mecum sit et mecum laboret,
ut sciam quid acceptum sit apud te :
[11] scit enim illa omnia, et intelligit,
et deducet me in operibus meis sobrie,
et custodiet me in sua potentia.
[12] Et erunt accepta opera mea,
et disponam populum tuum juste,
et ero dignus sedium patris mei.
[13] Quis enim hominum poterit scire consilium Dei ?
aut quis poterit cogitare quid velit Deus ?
[14] Cogitationes enim mortalium timidæ,
et incertæ providentiæ nostræ ;
[15] corpus enim quod corrumpitur aggravat animam,
et terrena inhabitatio deprimit sensum multa cogitantem.
[16] Et difficile æstimamus quæ in terra sunt,
et quæ in prospectu sunt invenimus cum labore :
quæ autem in cælis sunt, quis investigabit ?
[17] Sensum autem tuum, quis sciet, nisi tu dederis sapientiam,
et miseris spiritum sanctum tuum de altissimis,
[18] et sic correctæ sint semitæ eorum qui sunt in terris,
et quæ tibi placent didicerint homines ?
[19] Nam per sapientiam sanati sunt
quicumque placuerunt tibi, Domine, a principio.