Polyglot Reader

Biblia Vulgata
Proverbia / Capitulum 12

[1] Qui diligit disciplinam diligit scientiam ;
qui autem odit increpationes insipiens est.
[2] Qui bonus est hauriet gratiam a Domino ;
qui autem confidit in cogitationibus suis impie agit.
[3] Non roborabitur homo ex impietate,
et radix justorum non commovebitur.
[4] Mulier diligens corona est viro suo ;
et putredo in ossibus ejus, quæ confusione res dignas gerit.
[5] Cogitationes justorum judicia,
et consilia impiorum fraudulenta.
[6] Verba impiorum insidiantur sanguini ;
os justorum liberabit eos.
[7] Verte impios, et non erunt ;
domus autem justorum permanebit.
[8] Doctrina sua noscetur vir ;
qui autem vanus et excors est patebit contemptui.
[9] Melior est pauper et sufficiens sibi
quam gloriosus et indigens pane.
[10] Novit justus jumentorum suorum animas ;
viscera autem impiorum crudelia.
[11] Qui operatur terram suam satiabitur panibus ;
qui autem sectatur otium stultissimus est.
Qui suavis est in vini demorationibus,
in suis munitionibus relinquit contumeliam.
[12] Desiderium impii munimentum est pessimorum ;
radix autem justorum proficiet.

[13] Propter peccata labiorum ruina proximat malo ;
effugiet autem justus de angustia.
[14] De fructu oris sui unusquisque replebitur bonis,
et juxta opera manuum suarum retribuetur ei.
[15] Via stulti recta in oculis ejus ;
qui autem sapiens est audit consilia.
[16] Fatuus statim indicat iram suam ;
qui autem dissimulat injuriam callidus est.
[17] Qui quod novit loquitur, index justitiæ est ;
qui autem mentitur, testis est fraudulentus.
[18] Est qui promittit, et quasi gladio pungitur conscientiæ :
lingua autem sapientium sanitas est.
[19] Labium veritatis firmum erit in perpetuum ;
qui autem testis est repentinus, concinnat linguam mendacii.
[20] Dolus in corde cogitantium mala ;
qui autem pacis ineunt consilia, sequitur eos gaudium.
[21] Non contristabit justum quidquid ei acciderit :
impii autem replebuntur malo.
[22] Abominatio est Domino labia mendacia ;
qui autem fideliter agunt placent ei.
[23] Homo versatus celat scientiam,
et cor insipientium provocat stultitiam.

[24] Manus fortium dominabitur ;
quæ autem remissa est, tributis serviet.
[25] Mœror in corde viri humiliabit illum,
et sermone bono lætificabitur.
[26] Qui negligit damnum propter amicum, justus est ;
iter autem impiorum decipiet eos.
[27] Non inveniet fraudulentus lucrum,
et substantia hominis erit auri pretium.
[28] In semita justitiæ vita ;
iter autem devium ducit ad mortem.