[1] Hæ quoque parabolæ Salomonis, quas transtulerunt viri Ezechiæ regis Juda.

[2] Gloria Dei est celare verbum,
et gloria regum investigare sermonem.
[3] Cælum sursum, et terra deorsum,
et cor regum inscrutabile.
[4] Aufer rubiginem de argento,
et egredietur vas purissimum.
[5] Aufer impietatem de vultu regis,
et firmabitur justitia thronus ejus.
[6] Ne gloriosus appareas coram rege,
et in loco magnorum ne steteris.
[7] Melius est enim ut dicatur tibi : Ascende huc,
quam ut humilieris coram principe.

[8] Quæ viderunt oculi tui ne proferas in jurgio cito,
ne postea emendare non possis,
cum dehonestaveris amicum tuum.
[9] Causam tuam tracta cum amico tuo,
et secretum extraneo ne reveles :
[10] ne forte insultet tibi cum audierit,
et exprobrare non cesset.
Gratia et amicitia liberant :
quas tibi serva, ne exprobrabilis fias.
[11] Mala aurea in lectis argenteis,
qui loquitur verbum in tempore suo.
[12] Inauris aurea, et margaritum fulgens,
qui arguit sapientem et aurem obedientem.
[13] Sicut frigus nivis in die messis,
ita legatus fidelis ei qui misit eum :
animam ipsius requiescere facit.
[14] Nubes, et ventus, et pluviæ non sequentes,
vir gloriosus et promissa non complens.
[15] Patientia lenietur princeps,
et lingua mollis confringet duritiam.

[16] Mel invenisti : comede quod sufficit tibi,
ne forte satiatus evomas illud.
[17] Subtrahe pedem tuum de domo proximi tui,
nequando satiatus oderit te.
[18] Jaculum, et gladius, et sagitta acuta,
homo qui loquitur contra proximum suum falsum testimonium.
[19] Dens putridus, et pes lassus,
qui sperat super infideli in die angustiæ,
[20] et amittit pallium in die frigoris.
Acetum in nitro,
qui cantat carmina cordi pessimo.
Sicut tinea vestimento, et vermis ligno,
ita tristitia viri nocet cordi.
[21] Si esurierit inimicus tuus, ciba illum ;
si sitierit, da ei aquam bibere :
[22] prunas enim congregabis super caput ejus,
et Dominus reddet tibi.
[23] Ventus aquilo dissipat pluvias,
et facies tristis linguam detrahentem.
[24] Melius est sedere in angulo domatis
quam cum muliere litigiosa et in domo communi.
[25] Aqua frigida animæ sitienti,
et nuntius bonus de terra longinqua.
[26] Fons turbatus pede et vena corrupta,
justus cadens coram impio.
[27] Sicut qui mel multum comedit non est ei bonum,
sic qui scrutator est majestatis opprimetur a gloria.
[28] Sicut urbs patens et absque murorum ambitu,
ita vir qui non potest in loquendo cohibere spiritum suum.