[1] Responsio mollis frangit iram ;
sermo durus suscitat furorem.
[2] Lingua sapientium ornat scientiam ;
os fatuorum ebullit stultitiam.
[3] In omni loco, oculi Domini
contemplantur bonos et malos.
[4] Lingua placabilis lignum vitæ ;
quæ autem immoderata est conteret spiritum.
[5] Stultus irridet disciplinam patris sui ;
qui autem custodit increpationes astutior fiet.
In abundanti justitia virtus maxima est :
cogitationes autem impiorum eradicabuntur.
[6] Domus justi plurima fortitudo,
et in fructibus impii conturbatio.
[7] Labia sapientium disseminabunt scientiam ;
cor stultorum dissimile erit.
[8] Victimæ impiorum abominabiles Domino ;
vota justorum placabilia.
[9] Abominatio est Domino via impii ;
qui sequitur justitiam diligitur ab eo.
[10] Doctrina mala deserenti viam vitæ ;
qui increpationes odit, morietur.
[11] Infernus et perditio coram Domino ;
quanto magis corda filiorum hominum !
[12] Non amat pestilens eum qui se corripit,
nec ad sapientes graditur.

[13] Cor gaudens exhilarat faciem ;
in mœrore animi dejicitur spiritus.
[14] Cor sapientis quærit doctrinam,
et os stultorum pascitur imperitia.
[15] Omnes dies pauperis, mali ;
secura mens quasi juge convivium.
[16] Melius est parum cum timore Domini,
quam thesauri magni et insatiabiles.
[17] Melius est vocari ad olera cum caritate,
quam ad vitulum saginatum cum odio.
[18] Vir iracundus provocat rixas ;
qui patiens est mitigat suscitatas.
[19] Iter pigrorum quasi sepes spinarum ;
via justorum absque offendiculo.
[20] Filius sapiens lætificat patrem,
et stultus homo despicit matrem suam.
[21] Stultitia gaudium stulto,
et vir prudens dirigit gressus suos.
[22] Dissipantur cogitationes ubi non est consilium ;
ubi vero sunt plures consiliarii, confirmantur.
[23] Lætatur homo in sententia oris sui,
et sermo opportunus est optimus.
[24] Semita vitæ super eruditum,
ut declinet de inferno novissimo.

[25] Domum superborum demolietur Dominus,
et firmos faciet terminos viduæ.
[26] Abominatio Domini cogitationes malæ,
et purus sermo pulcherrimus firmabitur ab eo.
[27] Conturbat domum suam qui sectatur avaritiam ;
qui autem odit munera, vivet.
Per misericordiam et fidem purgantur peccata :
per timorem autem Domini declinat omnis a malo.
[28] Mens justi meditatur obedientiam ;
os impiorum redundat malis.
[29] Longe est Dominus ab impiis,
et orationes justorum exaudiet.
[30] Lux oculorum lætificat animam ;
fama bona impinguat ossa.
[31] Auris quæ audit increpationes vitæ
in medio sapientium commorabitur.
[32] Qui abjicit disciplinam despicit animam suam ;
qui autem acquiescit increpationibus possessor est cordis.
[33] Timor Domini disciplina sapientiæ,
et gloriam præcedit humilitas.