[1] Quando sederis ut comedas cum principe,
diligenter attende quæ apposita sunt ante faciem tuam.
[2] Et statue cultrum in gutture tuo :
si tamen habes in potestate animam tuam.
[3] Ne desideres de cibis ejus,
in quo est panis mendacii.
[4] Noli laborare ut diteris,
sed prudentiæ tuæ pone modum.
[5] Ne erigas oculos tuos ad opes quas non potes habere,
quia facient sibi pennas quasi aquilæ, et volabunt in cælum.
[6] Ne comedas cum homine invido,
et ne desideres cibos ejus :
[7] quoniam in similitudinem arioli et conjectoris
æstimat quod ignorat.
Comede et bibe, dicet tibi ;
et mens ejus non est tecum.
[8] Cibos quos comederas evomes,
et perdes pulchros sermones tuos.
[9] In auribus insipientium ne loquaris,
qui despicient doctrinam eloquii tui.
[10] Ne attingas parvulorum terminos,
et agrum pupillorum ne introëas :
[11] propinquus enim illorum fortis est,
et ipse judicabit contra te causam illorum.

[12] Ingrediatur ad doctrinam cor tuum,
et aures tuæ ad verba scientiæ.
[13] Noli subtrahere a puero disciplinam :
si enim percusseris eum virga, non morietur.
[14] Tu virga percuties eum,
et animam ejus de inferno liberabis.
[15] Fili mi, si sapiens fuerit animus tuus,
gaudebit tecum cor meum :
[16] et exsultabunt renes mei,
cum locuta fuerint rectum labia tua.
[17] Non æmuletur cor tuum peccatores,
sed in timore Domini esto tota die :
[18] quia habebis spem in novissimo,
et præstolatio tua non auferetur.
[19] Audi, fili mi, et esto sapiens,
et dirige in via animum tuum.
[20] Noli esse in conviviis potatorum,
nec in comessationibus eorum qui carnes ad vescendum conferunt :
[21] quia vacantes potibus et dantes symbola consumentur,
et vestietur pannis dormitatio.
[22] Audi patrem tuum, qui genuit te,
et ne contemnas cum senuerit mater tua.
[23] Veritatem eme, et noli vendere sapientiam,
et doctrinam, et intelligentiam.
[24] Exsultat gaudio pater justi ;
qui sapientem genuit, lætabitur in eo.
[25] Gaudeat pater tuus et mater tua,
et exsultet quæ genuit te.
[26] Præbe, fili mi, cor tuum mihi,
et oculi tui vias meas custodiant.
[27] Fovea enim profunda est meretrix,
et puteus angustus aliena.
[28] Insidiatur in via quasi latro,
et quos incautos viderit, interficiet.

[29] Cui væ ? cujus patri væ ?
cui rixæ ? cui foveæ ?
cui sine causa vulnera ? cui suffusio oculorum ?
[30] nonne his qui commorantur in vino,
et student calicibus epotandis ?
[31] Ne intuearis vinum quando flavescit,
cum splenduerit in vitro color ejus :
ingreditur blande,
[32] sed in novissimo mordebit ut coluber,
et sicut regulus venena diffundet.
[33] Oculi tui videbunt extraneas,
et cor tuum loquetur perversa.
[34] Et eris sicut dormiens in medio mari,
et quasi sopitus gubernator, amisso clavo.
[35] Et dices : Verberaverunt me, sed non dolui ;
traxerunt me, et ego non sensi.
Quando evigilabo, et rursus vina reperiam ?