[1] Hominis est animam præparare,
et Domini gubernare linguam.
[2] Omnes viæ hominis patent oculis ejus ;
spirituum ponderator est Dominus.
[3] Revela Domino opera tua,
et dirigentur cogitationes tuæ.
[4] Universa propter semetipsum operatus est Dominus ;
impium quoque ad diem malum.
[5] Abominatio Domini est omnis arrogans ;
etiamsi manus ad manum fuerit, non est innocens.
Initium viæ bonæ facere justitiam ;
accepta est autem apud Deum magis quam immolare hostias.
[6] Misericordia et veritate redimitur iniquitas,
et in timore Domini declinatur a malo.
[7] Cum placuerint Domino viæ hominis,
inimicos quoque ejus convertet ad pacem.
[8] Melius est parum cum justitia
quam multi fructus cum iniquitate.
[9] Cor hominis disponit viam suam,
sed Domini est dirigere gressus ejus.

[10] Divinatio in labiis regis ;
in judicio non errabit os ejus.
[11] Pondus et statera judicia Domini sunt,
et opera ejus omnes lapides sacculi.
[12] Abominabiles regi qui agunt impie,
quoniam justitia firmatur solium.
[13] Voluntas regum labia justa ;
qui recta loquitur diligetur.
[14] Indignatio regis nuntii mortis,
et vir sapiens placabit eam.
[15] In hilaritate vultus regis vita,
et clementia ejus quasi imber serotinus.

[16] Posside sapientiam, quia auro melior est,
et acquire prudentiam, quia pretiosior est argento.
[17] Semita justorum declinat mala ;
custos animæ suæ servat viam suam.
[18] Contritionem præcedit superbia,
et ante ruinam exaltatur spiritus.
[19] Melius est humiliari cum mitibus
quam dividere spolia cum superbis.
[20] Eruditus in verbo reperiet bona,
et qui sperat in Domino beatus est.
[21] Qui sapiens est corde appellabitur prudens,
et qui dulcis eloquio majora percipiet.
[22] Fons vitæ eruditio possidentis ;
doctrina stultorum fatuitas.

[23] Cor sapientis erudiet os ejus,
et labiis ejus addet gratiam.
[24] Favus mellis composita verba ;
dulcedo animæ sanitas ossium.
[25] Est via quæ videtur homini recta,
et novissima ejus ducunt ad mortem.
[26] Anima laborantis laborat sibi,
quia compulit eum os suum.
[27] Vir impius fodit malum,
et in labiis ejus ignis ardescit.
[28] Homo perversus suscitat lites,
et verbosus separat principes.
[29] Vir iniquus lactat amicum suum,
et ducit eum per viam non bonam.
[30] Qui attonitis oculis cogitat prava,
mordens labia sua perficit malum.
[31] Corona dignitatis senectus,
quæ in viis justitiæ reperietur.
[32] Melior est patiens viro forti,
et qui dominatur animo suo expugnatore urbium.
[33] Sortes mittuntur in sinum,
sed a Domino temperantur.