[1] Fili mi, attende ad sapientiam meam,
et prudentiæ meæ inclina aurem tuam :
[2] ut custodias cogitationes, et disciplinam labia tua conservent.
Ne attendas fallaciæ mulieris ;
[3] favus enim distillans labia meretricis,
et nitidius oleo guttur ejus :
[4] novissima autem illius amara quasi absinthium,
et acuta quasi gladius biceps.
[5] Pedes ejus descendunt in mortem,
et ad inferos gressus illius penetrant.
[6] Per semitam vitæ non ambulant ;
vagi sunt gressus ejus et investigabiles.
[7] Nunc ergo fili mi, audi me,
et ne recedas a verbis oris mei.
[8] Longe fac ab ea viam tuam,
et ne appropinques foribus domus ejus.
[9] Ne des alienis honorem tuum,
et annos tuos crudeli :
[10] ne forte impleantur extranei viribus tuis,
et labores tui sint in domo aliena,
[11] et gemas in novissimis,
quando consumpseris carnes tuas et corpus tuum,
et dicas : [12] Cur detestatus sum disciplinam,
et increpationibus non acquievit cor meum,
[13] nec audivi vocem docentium me,
et magistris non inclinavi aurem meam ?
[14] pene fui in omni malo,
in medio ecclesiæ et synagogæ.
[15] Bibe aquam de cisterna tua,
et fluenta putei tui ;
[16] deriventur fontes tui foras,
et in plateis aquas tuas divide.
[17] Habeto eas solus,
nec sint alieni participes tui.
[18] Sit vena tua benedicta,
et lætare cum muliere adolescentiæ tuæ.
[19] Cerva carissima, et gratissimus hinnulus :
ubera ejus inebrient te in omni tempore ;
in amore ejus delectare jugiter.
[20] Quare seduceris, fili mi, ab aliena,
et foveris in sinu alterius ?
[21] Respicit Dominus vias hominis,
et omnes gressus ejus considerat.
[22] Iniquitates suas capiunt impium,
et funibus peccatorum suorum constringitur.
[23] Ipse morietur, quia non habuit disciplinam,
et in multitudine stultitiæ suæ decipietur.