[1] Fili mi, custodi sermones meos,
et præcepta mea reconde tibi.
Fili, [2] serva mandata mea, et vives ;
et legem meam quasi pupillam oculi tui :
[3] liga eam in digitis tuis,
scribe illam in tabulis cordis tui.
[4] Dic sapientiæ : Soror mea es,
et prudentiam voca amicam tuam :
[5] ut custodiant te a muliere extranea,
et ab aliena quæ verba sua dulcia facit.
[6] De fenestra enim domus meæ
per cancellos prospexi,
[7] et video parvulos ;
considero vecordem juvenem,
[8] qui transit per plateam juxta angulum
et prope viam domus illius graditur :
[9] in obscuro, advesperascente die,
in noctis tenebris et caligine.
[10] Et ecce occurrit illi mulier ornatu meretricio,
præparata ad capiendas animas :
garrula et vaga,
[11] quietis impatiens,
nec valens in domo consistere pedibus suis ;
[12] nunc foris, nunc in plateis,
nunc juxta angulos insidians.
[13] Apprehensumque deosculatur juvenem,
et procaci vultu blanditur, dicens :
[14] Victimas pro salute vovi ;
hodie reddidi vota mea :
[15] idcirco egressa sum in occursum tuum,
desiderans te videre, et reperi.
[16] Intexui funibus lectulum meum ;
stravi tapetibus pictis ex Ægypto :
[17] aspersi cubile meum myrrha,
et aloë, et cinnamomo.
[18] Veni, inebriemur uberibus,
et fruamur cupitis amplexibus donec illucescat dies.
[19] Non est enim vir in domo sua :
abiit via longissima :
[20] sacculum pecuniæ secum tulit ;
in die plenæ lunæ reversurus est in domum suam.
[21] Irretivit eum multis sermonibus,
et blanditiis labiorum protraxit illum.
[22] Statim eam sequitur quasi bos ductus ad victimam,
et quasi agnus lasciviens,
et ignorans quod ad vincula stultus trahatur :
[23] donec transfigat sagitta jecur ejus,
velut si avis festinet ad laqueum,
et nescit quod de periculo animæ illius agitur.
[24] Nunc ergo, fili mi, audi me,
et attende verbis oris mei.
[25] Ne abstrahatur in viis illius mens tua,
neque decipiaris semitis ejus ;
[26] multos enim vulneratos dejecit,
et fortissimi quique interfecti sunt ab ea.
[27] Viæ inferi domus ejus,
penetrantes in interiora mortis.