[1] Fili mi, si susceperis sermones meos,
et mandata mea absconderis penes te :
[2] ut audiat sapientiam auris tua,
inclina cor tuum ad cognoscendam prudentiam.
[3] Si enim sapientiam invocaveris,
et inclinaveris cor tuum prudentiæ ;
[4] si quæsieris eam quasi pecuniam,
et sicut thesauros effoderis illam :
[5] tunc intelliges timorem Domini,
et scientiam Dei invenies,
[6] quia Dominus dat sapientiam,
et ex ore ejus prudentia et scientia.
[7] Custodiet rectorum salutem,
et proteget gradientes simpliciter,
[8] servans semitas justitiæ,
et vias sanctorum custodiens.
[9] Tunc intelliges justitiam, et judicium,
et æquitatem, et omnem semitam bonam.

[10] Si intraverit sapientia cor tuum,
et scientia animæ tuæ placuerit,
[11] consilium custodiet te,
et prudentia servabit te :
[12] ut eruaris a via mala,
et ab homine qui perversa loquitur ;
[13] qui relinquunt iter rectum,
et ambulant per vias tenebrosas ;
[14] qui lætantur cum malefecerint,
et exsultant in rebus pessimis ;
[15] quorum viæ perversæ sunt,
et infames gressus eorum.
[16] Ut eruaris a muliere aliena,
et ab extranea quæ mollit sermones suos,
[17] et relinquit ducem pubertatis suæ,
[18] et pacti Dei sui oblita est.
Inclinata est enim ad mortem domus ejus,
et ad inferos semitæ ipsius.
[19] Omnes qui ingrediuntur ad eam non revertentur,
nec apprehendent semitas vitæ.
[20] Ut ambules in via bona,
et calles justorum custodias :
[21] qui enim recti sunt habitabunt in terra,
et simplices permanebunt in ea ;
[22] impii vero de terra perdentur,
et qui inique agunt auferentur ex ea.