[1] Numquid non sapientia clamitat,
et prudentia dat vocem suam ?
[2] In summis excelsisque verticibus supra viam,
in mediis semitis stans,
[3] juxta portas civitatis,
in ipsis foribus loquitur, dicens :
[4] O viri, ad vos clamito,
et vox mea ad filios hominum.
[5] Intelligite, parvuli, astutiam,
et insipientes, animadvertite.
[6] Audite, quoniam de rebus magnis locutura sum,
et aperientur labia mea ut recta prædicent.
[7] Veritatem meditabitur guttur meum,
et labia mea detestabuntur impium.
[8] Justi sunt omnes sermones mei :
non est in eis pravum quid, neque perversum ;
[9] recti sunt intelligentibus,
et æqui invenientibus scientiam.
[10] Accipite disciplinam meam, et non pecuniam ;
doctrinam magis quam aurum eligite :
[11] melior est enim sapientia cunctis pretiosissimis,
et omne desiderabile ei non potest comparari.

[12] Ego sapientia, habito in consilio,
et eruditis intersum cogitationibus.
[13] Timor Domini odit malum :
arrogantiam, et superbiam,
et viam pravam, et os bilingue, detestor.
[14] Meum est consilium et æquitas ;
mea est prudentia, mea est fortitudo.
[15] Per me reges regnant,
et legum conditores justa decernunt ;
[16] per me principes imperant,
et potentes decernunt justitiam.
[17] Ego diligentes me diligo,
et qui mane vigilant ad me, invenient me.
[18] Mecum sunt divitiæ et gloria,
opes superbæ et justitia.
[19] Melior est enim fructus meus auro et lapide pretioso,
et genimina mea argento electo.
[20] In viis justitiæ ambulo,
in medio semitarum judicii :
[21] ut ditem diligentes me,
et thesauros eorum repleam.

[22] Dominus possedit me in initio viarum suarum
antequam quidquam faceret a principio.
[23] Ab æterno ordinata sum,
et ex antiquis antequam terra fieret.
[24] Nondum erant abyssi, et ego jam concepta eram :
necdum fontes aquarum eruperant,
[25] necdum montes gravi mole constiterant :
ante colles ego parturiebar.
[26] Adhuc terram non fecerat, et flumina,
et cardines orbis terræ.
[27] Quando præparabat cælos, aderam ;
quando certa lege et gyro vallabat abyssos ;
[28] quando æthera firmabat sursum,
et librabat fontes aquarum ;
[29] quando circumdabat mari terminum suum,
et legem ponebat aquis, ne transirent fines suos ;
quando appendebat fundamenta terræ :
[30] cum eo eram, cuncta componens.
Et delectabar per singulos dies,
ludens coram eo omni tempore,
[31] ludens in orbe terrarum ;
et deliciæ meæ esse cum filiis hominum.
[32] Nunc ergo, filii, audite me :
beati qui custodiunt vias meas.
[33] Audite disciplinam, et estote sapientes,
et nolite abjicere eam.
[34] Beatus homo qui audit me,
et qui vigilat ad fores meas quotidie,
et observat ad postes ostii mei.
[35] Qui me invenerit, inveniet vitam,
et hauriet salutem a Domino.
[36] Qui autem in me peccaverit, lædet animam suam ;
omnes qui me oderunt diligunt mortem.