Polyglot Reader

Biblia Vulgata
Isaias / Capitulum 3

[1] Ecce enim Dominator, Dominus exercituum,
auferet a Jerusalem et a Juda
validum et fortem,
omne robur panis, et omne robor aquæ ;
[2] fortem, et virum bellatorem,
judicem, et prophetam, et ariolum, et senem ;
[3] principem super quinquaginta, et honorabilem vultu et consiliarium,
et sapientem de architectis, et prudentem eloquii mystici.
[4] Et dabo pueros principes eorum,
et effeminati dominabuntur eis ;
[5] et irruet populus, vir ad virum,
et unusquisque ad proximum suum ;
tumultuabitur puer contra senem,
et ignobilis contra nobilem.
[6] Apprehendet enim vir fratrem suum,
domesticum patris sui :
Vestimentum tibi est, princeps esto noster,
ruina autem hæc sub manu tua.
[7] Respondebit in die illa, dicens :
Non sum medicus,
et in domo mea non est panis neque vestimentum :
nolite constituere me principem populi.
[8] Ruit enim Jerusalem, et Judas concidit,
quia lingua eorum et adinventiones eorum contra Dominum,
ut provocarent oculos majestatis ejus.
[9] Agnitio vultus eorum respondit eis ;
et peccatum suum quasi Sodoma prædicaverunt, nec absconderunt.
animæ eorum, quoniam reddita sunt eis mala !
[10] Dicite justo quoniam bene,
quoniam fructum adinventionum suarum comedet.
[11]  impio in malum !
retributio enim manuum ejus fiet ei.
[12] Populum meum exactores sui spoliaverunt,
et mulieres dominatæ sunt eis.
Popule meus, qui te beatum dicunt, ipsi te decipiunt,
et viam gressuum tuorum dissipant.
[13] Stat ad judicandum Dominus,
et stat ad judicandos populos.
[14] Dominus ad judicium veniet
cum senibus populi sui, et principibus ejus ;
vos enim depasti estis vineam,
et rapina pauperis in domo vestra.
[15] Quare atteritis populum meum,
et facies pauperum commolitis ?
dicit Dominus Deus exercituum.

[16] Et dixit Dominus :
Pro eo quod elevatæ sunt filiæ Sion,
et ambulaverunt extento collo,
et nutibus oculorum ibant,
et plaudebant, ambulabant pedibus suis,
et composito gradu incedebant ;
[17] decalvabit Dominus verticem filiarum Sion,
et Dominus crinem earum nudabit.
[18] In die illa auferet Dominus ornamentum calceamentum,
[19] et lunulas, et torques,
et monilia, et armillas, et mitras,
[20] et discriminalia, et periscelidas, et murenulas,
et olfactoriola, et inaures,
[21] et annulos, et gemmas in fronte pendentes,
[22] et mutatoria, et palliola,
et linteamina, et acus,
[23] et specula, et sindones,
et vittas, et theristra.
[24] Et erit pro suavi odore fœtor,
et pro zona funiculus,
et pro crispanti crine calvitium,
et pro fascia pectorali cilicium.
[25] Pulcherrimi quoque viri tui gladio cadent,
et fortes tui in prælio.
[26] Et mœrebunt atque lugebunt portæ ejus,
et desolata in terra sedebit.