[1] Et nunc hæc dicit Dominus
creans te, Jacob,
et formans te, Israël :
Noli timere, quia redemi te,
et vocavi te nomine tuo : meus es tu.
[2] Cum transieris per aquas, tecum ero,
et flumina non operient te ;
cum ambulaveris in igne, non combureris, et flamma non ardebit in te.
[3] Quia ego Dominus Deus tuus,
Sanctus Israël, salvator tuus,
dedi propitiationem tuam Ægyptum,
Æthopiam, et Saba, pro te.
[4] Ex quo honorabilis factus es in oculis meis,
et gloriosus, ego dilexi te,
et dabo homines pro te,
et populos pro anima tua.
[5] Noli timere, quia ego tecum sum ;
ab oriente adducam semen tuum,
et ab occidente congregabo te.
[6] Dicam aquiloni : Da ;
et austro : Noli prohibere :
affer filios meos de longinquo,
et filias meas ab extremis terræ.
[7] Et omnem qui invocat nomen meum,
in gloriam meam creavi eum, formavi eum, et feci eum.
[8] Educ foras populum cæcum, et oculos habentem ;
surdum, et aures ei sunt.
[9] Omnes gentes congregatæ sunt simul,
et collectæ sunt tribus.
Quis in vobis annuntiet istud,
et quæ prima sunt audire nos faciet ?
Dent testes eorum, justificentur,
et audiant, et dicant : Vere.
[10] Vos testes mei, dicit Dominus,
et servus meus quem elegi :
ut sciatis, et credatis mihi,
et intelligatis quia ego ipse sum ;
ante me non est formatus Deus,
et post me non erit.
[11] Ego sum, ego sum Dominus,
et non est absque me salvator.
[12] Ego annuntiavi, et salvavi ; auditum feci,
et non fuit in vobis alienus :
vos testes mei, dicit Dominus,
et ego Deus.
[13] Et ab initio ego ipse,
et non est qui de manu mea eruat.
Operabor, et quis avertet illud ?

[14] Hæc dicit Dominus, redemptor vester,
Sanctus Israël :
Propter vos misi in Babylonem,
et detraxi vectes universos,
et Chaldæos in navibus suis gloriantes.
[15] Ego Dominus, Sanctus vester,
creans Israël, rex vester.
[16] Hæc dicit Dominus,
qui dedit in mari viam,
et in aquis torrentibus semitam ;
[17] qui eduxit quadrigam et equum,
agmen et robustum :
simul obdormierunt, nec resurgent ;
contriti sunt quasi linum, et extincti sunt.
[18] Ne memineritis priorum,
et antiqua ne intueamini.
[19] Ecce ego facio nova,
et nunc orientur, utique cognoscetis ea :
ponam in deserto viam,
et in invio flumina.
[20] Glorificabit me bestia agri,
dracones, et struthiones :
quia dedi in deserto aquas,
flumina in invio,
ut darem potum populo meo, electo meo.
[21] Populum istum formavi mihi :
laudem meam narrabit.

[22] Non me invocasti, Jacob,
nec laborasti in me, Israël.
[23] Non obtulisti mihi arietem holocausti tui,
et victimis tuis non glorificasti me ;
non te servire feci in oblatione,
nec laborem tibi præbui in thure.
[24] Non emisti mihi argento calamum,
et adipe victimarum tuarum non inebriasti me :
verumtamen servire me fecisti in peccatis tuis ;
præbuisti mihi laborem in iniquitatibus tuis.
[25] Ego sum, ego sum ipse qui deleo iniquitates tuas propter me,
et peccatorum tuorum non recordabor.
[26] Reduc me in memoriam, et judicemur simul :
narra si quid habes ut justificeris.
[27] Pater tuus primus peccavit,
et interpretes tui prævaricati sunt in me :
[28] et contaminavi principes sanctos ;
dedi ad internecionem Jacob,
et Israël in blasphemiam.