Polyglot Reader

Biblia Vulgata
Isaias / Capitulum 6

[1] In anno quo mortuus est rex Ozias, vidi Dominum sedentem super solium excelsum et elevatum ; et ea quæ sub ipso erant replebant templum[2] Seraphim stabant super illud : sex alæ uni, et sex alæ alteri ; duabus velabant faciem ejus, et duabus velabant pedes ejus, et duabus volabant[3] Et clamabant alter ad alterum, et dicebant :

Sanctus, sanctus, sanctus Dominus, Deus exercituum ;
plena est omnis terra gloria ejus[4] Et commota sunt superliminaria cardinum a voce clamantis, et domus repleta est fumo[5] Et dixi :

mihi, quia tacui,
quia vir pollutus labiis ego sum,
et in medio populi polluta labia habentis ego habito,
et regem Dominum exercituum vidi oculis meis[6] Et volavit ad me unus de seraphim, et in manu ejus calculus, quem forcipe tulerat de altari[7] et tetigit os meum, et dixit :

Ecce tetigit hoc labia tua,
et auferetur iniquitas tua, et peccatum tuum mundabitur[8] Et audivi vocem Domini dicentis :

Quem mittam ?
et quis ibit nobis ? Et dixi :

Ecce ego, mitte me[9] Et dixit :

Vade, et dices populo huic :
Audite audientes, et nolite intelligere ;
et videte visionem, et nolite cognoscere.
[10] Excæca cor populi hujus,
et aures ejus aggrava,
et oculos ejus claude :
ne forte videat oculis suis,
et auribus suis audiat,
et corde suo intelligat,
et convertatur, et sanem eum[11] Et dixi :

Usquequo, Domine ? Et dixit :

Donec desolentur civitates absque habitatore,
et domus sine homine,
et terra relinquetur deserta.
[12] Et longe faciet Dominus homines,
et multiplicabitur quæ derelicta fuerat in medio terræ.
[13] Et adhuc in ea decimatio,
et convertetur, et erit in ostensionem
sicut terebinthus, et sicut quercus quæ expandit ramos suos ;
semen sanctum erit id quod steterit in ea.