[1] Judex sapiens judicabit populum suum,
et principatus sensati stabilis erit.
[2] Secundum judicem populi, sic et ministri ejus :
et qualis rector est civitatis, tales et inhabitantes in ea.
[3] Rex insipiens perdet populum suum :
et civitates inhabitabuntur per sensum potentium.
[4] In manu Dei potestas terræ :
et utilem rectorem suscitabit in tempus super illam.
[5] In manu Dei prosperitas hominis,
et super faciem scribæ imponet honorem suum.

[6] Omnis injuriæ proximi ne memineris,
et nihil agas in operibus injuriæ.
[7] Odibilis coram Deo est et hominibus superbia,
et execrabilis omnis iniquitas gentium.
[8] Regnum a gente in gentem transfertur propter injustitias,
et injurias, et contumelias, et diversos dolos.
[9] Avaro autem nihil est scelestius.
Quid superbit terra et cinis ?
[10] Nihil est iniquius quam amare pecuniam :
hic enim et animam suam venalem habet,
quoniam in vita sua projecit intima sua.
[11] Omnis potentatus brevis vita ;
languor prolixior gravat medicum.
[12] Brevem languorem præcidit medicus :
sic et rex hodie est, et cras morietur.
[13] Cum enim morietur homo,
hæreditabit serpentes, et bestias, et vermes.
[14] Initium superbiæ hominis apostatare a Deo :
[15] quoniam ab eo qui fecit illum recessit cor ejus,
quoniam initium omnis peccati est superbia.
Qui tenuerit illam adimplebitur maledictis,
et subvertet eum in finem.
[16] Propterea exhonoravit Dominus conventus malorum,
et destruxit eos usque in finem.
[17] Sedes ducum superborum destruxit Deus,
et sedere fecit mites pro eis.
[18] Radices gentium superbarum arefecit Deus,
et plantavit humiles ex ipsis gentibus.
[19] Terras gentium evertit Dominus,
et perdidit eas usque ad fundamentum.
[20] Arefecit ex ipsis, et disperdidit eos,
et cessare fecit memoriam eorum a terra.
[21] Memoriam superborum perdidit Deus,
et reliquit memoriam humilium sensu.
[22] Non est creata hominibus superbia,
neque iracundia nationi mulierum.

[23] Semen hominum honorabitur hoc, quod timet Deum :
semen autem hoc exhonorabitur, quod præterit mandata Domini.
[24] In medio fratrum rector illorum in honore :
et qui timent Dominum erunt in oculis illius.
[25] Gloria divitum, honoratorum, et pauperum,
timor Dei est.
[26] Noli despicere hominem justum pauperem,
et noli magnificare virum peccatorem divitem.
[27] Magnus, et judex, et potens est in honore :
et non est major illo qui timet Deum.
[28] Servo sensato liberi servient :
et vir prudens et disciplinatus non murmurabit correptus,
et inscius non honorabitur.
[29] Noli extollere te in faciendo opere tuo,
et noli cunctari in tempore angustiæ.
[30] Melior est qui operatur et abundat in omnibus,
quam qui gloriatur et eget pane.
[31] Fili, in mansuetudine serva animam tuam,
et da illi honorem secundum meritum suum.
[32] Peccantem in animam suam quis justificabit ?
et quis honorificabit exhonorantem animam suam ?
[33] Pauper gloriatur per disciplinam et timorem suum :
et est homo qui honorificatur propter substantiam suam.
[34] Qui autem gloriatur in paupertate, quanto magis in substantia !
et qui gloriatur in substantia, paupertatem vereatur.