[1] Deus creavit de terra hominem,
et secundum imaginem suam fecit illum :
[2] et iterum convertit illum in ipsam,
et secundum se vestivit illum virtute.
[3] Numerum dierum et tempus dedit illi,
et dedit illi potestatem eorum quæ sunt super terram.
[4] Posuit timorem illius super omnem carnem,
et dominatus est bestiarum et volatilium.
[5] Creavit ex ipso adjutorium simile sibi :
consilium, et linguam, et oculos, et aures,
et cor dedit illis excogitandi,
et disciplina intellectus replevit illos.
[6] Creavit illis scientiam spiritus,
sensu implevit cor illorum,
et mala et bona ostendit illis.
[7] Posuit oculum suum super corda illorum,
ostendere illis magnalia operum suorum :
[8] ut nomen sanctificationis collaudent,
et gloriari in mirabilibus illius ;
ut magnalia enarrent operum ejus.
[9] Addidit illis disciplinam,
et legem vitæ hæreditavit illos.
[10] Testamentum æternum constituit cum illis,
et justitiam et judicia sua ostendit illis.
[11] Et magnalia honoris ejus vidit oculus illorum,
et honorem vocis audierunt aures illorum.
Et dixit illis : Attendite ab omni iniquo.
[12] Et mandavit illis unicuique de proximo suo.
[13] Viæ illorum coram ipso sunt semper :
non sunt absconsæ ab oculis ipsius.
[14] In unamquamque gentem præposuit rectorem :
[15] et pars Dei Israël facta est manifesta.
[16] Et omnia opera illorum velut sol in conspectu Dei :
et oculi ejus sine intermissione inspicientes in viis eorum.
[17] Non sunt absconsa testamenta per iniquitatem illorum,
et omnes iniquitates eorum in conspectu Dei.
[18] Eleemosyna viri quasi signaculum cum ipso,
et gratiam hominis quasi pupillam conservabit.
[19] Et postea resurget,
et retribuet illis retributionem, unicuique in caput ipsorum,
et convertet in interiores partes terræ.
[20] Pœnitentibus autem dedit viam justitiæ,
et confirmavit deficientes sustinere,
et destinavit illis sortem veritatis.

[21] Convertere ad Dominum, et relinque peccata tua :
[22] precare ante faciem Domini, et minue offendicula.
[23] Revertere ad Dominum, et avertere ab injustitia tua,
et nimis odito execrationem :
[24] et cognosce justitias et judicia Dei,
et sta in sorte propositionis, et orationis altissimi Dei.
[25] In partes vade sæculi sancti,
cum vivis et dantibus confessionem Deo.
[26] Non demoreris in errore impiorum :
ante mortem confitere :
a mortuo, quasi nihil, perit confessio.
[27] Confiteberis vivens,
vivus et sanus confiteberis :
et laudabis Deum,
et gloriaberis in miserationibus illius.
[28] Quam magna misericordia Domini,
et propitiatio illius convertentibus ad se !
[29] Nec enim omnia possunt esse in hominibus,
quoniam non est immortalis filius hominis,
et in vanitate malitiæ placuerunt.
[30] Quid lucidius sole ?
et hic deficiet ;
aut quid nequius quam quod excogitavit caro et sanguis ?
et hoc arguetur.
[31] Virtutem altitudinis cæli ipse conspicit :
et omnes homines terra et cinis.