[1] Ne jucunderis in filiis impiis, si multiplicentur :
nec oblecteris super ipsos, si non est timor Dei in illis.
[2] Non credas vitæ illorum,
et ne respexeris in labores eorum.
[3] Melior est enim unus timens Deum,
quam mille filii impii :
[4] et utile est mori sine filiis,
quam relinquere filios impios.
[5] Ab uno sensato inhabitabitur patria :
tribus impiorum deseretur.
[6] Multa talia vidit oculis meus,
et fortiora horum audivit auris mea.
[7] In synagoga peccantium exardebit ignis,
et in gente incredibili exardescet ira.
[8] Non exoraverunt pro peccatis suis antiqui gigantes,
qui destructi sunt confidentes suæ virtuti.
[9] Et non pepercit peregrinationi Lot,
et execratus est eos præ superbia verbi illorum.
[10] Non misertus est illis, gentem totam perdens,
et extollentem se in peccatis suis.
[11] Et sicut sexcenta millia peditum,
qui congregati sunt in duritia cordis sui :
et si unus fuisset cervicatus,
mirum si fuisset immunis.
[12] Misericordia enim et ira est cum illo :
potens exoratio, et effundens iram.
[13] Secundum misericordiam suam,
sic correptio illius homines secundum opera sua judicat.
[14] Non effugiet in rapina peccator,
et non retardabit sufferentia misericordiam facientis.
[15] Omnis misericordia faciet locum unicuique,
secundum meritum operum suorum,
et secundum intellectum peregrinationis ipsius.

[16] Non dicas : A Deo abscondar :
et ex summo, quis mei memorabitur ?
[17] in populo magno non agnoscar :
quæ est enim anima mea in tam immensa creatura ?
[18] Ecce cælum et cæli cælorum,
abyssus, et universa terra, et quæ in eis sunt,
in conspectu illius commovebuntur.
[19] Montes simul, et colles, et fundamenta terræ,
cum conspexerit illa Deus, tremore concutientur.
[20] Et in omnibus his insensatum est cor,
et omne cor intelligitur ab illo.
[21] Et vias illius quis intelligit,
et procellam quam nec oculus videbit hominis ?
[22] Nam plurima illius opera sunt in absconsis :
sed opera justitiæ ejus quis enuntiabit, aut quis sustinebit ?
longe enim est testamentum a quibusdam,
et interrogatio omnium in consummatione est.
[23] Qui minoratur corde cogitat inania,
et vir imprudens et errans cogitat stulta.

[24] Audi me, fili, et disce disciplinam sensus,
et in verbis meis attende in corde tuo :
[25] et dicam in æquitate disciplinam,
et scrutabor enarrare sapientiam :
et in verbis meis attende in corde tuo,
et dico in æquitate spiritus virtutes
quas posuit Deus in opera sua ab initio,
et in veritate enuntio scientiam ejus.
[26] In judicio Dei opera ejus ab initio,
et ab institutione ipsorum distinxit partes illorum,
et initia eorum in gentibus suis.
[27] Ornavit in æternum opera illorum :
nec esurierunt, nec laboraverunt,
et non destiterunt ab operibus suis.
[28] Unusquisque proximum sibi non angustiabit in æternum :
[29] non sis incredibilis verbo illius.
[30] Post hæc Deus in terram respexit,
et implevit illam bonis suis :
[31] anima omnis vitalis denuntiavit ante faciem ipsius,
et in ipsam iterum reversio illorum.