[1] Miserere nostri, Deus omnium, et respice nos,
et ostende nobis lucem miserationum tuarum :
[2] et immitte timorem tuum super gentes quæ non exquisierunt te,
ut cognoscant quia non est deus nisi tu,
et enarrent magnalia tua.
[3] Alleva manum tuam super gentes alienas,
ut videant potentiam tuam.
[4] Sicut enim in conspectu eorum sanctificatus es in nobis,
sic in conspectu nostro magnificaberis in eis :
[5] ut cognoscant te, sicut et nos cognovimus
quoniam non est deus præter te, Domine.
[6] Innova signa, et immuta mirabilia.
[7] Glorifica manum et brachium dextrum.
[8] Excita furorem, et effunde iram.
[9] Tolle adversarium, et afflige inimicum.
[10] Festina tempus, et memento finis,
ut enarrent mirabilia tua.
[11] In ira flammæ devoretur qui salvatur :
et qui pessimant plebem tuam inveniant perditionem.
[12] Contere caput principum inimicorum,
dicentium : Non est alius præter nos.
[13] Congrega omnes tribus Jacob,
ut cognoscant quia non est deus nisi tu,
et enarrent magnalia tua,
et hæreditabis eos sicut ab initio.
[14] Miserere plebi tuæ, super quam invocatum est nomen tuum,
et Israël quem coæquasti primogenito tuo.
[15] Miserere civitati sanctificationis tuæ,
Jerusalem, civitati requiei tuæ.
[16] Reple Sion inenarrabilibus verbis tuis,
et gloria tua populum tuum.
[17] Da testimonium his qui ab initio creaturæ tuæ sunt,
et suscita prædicationes quas locuti sunt in nomine tuo prophetæ priores.
[18] Da mercedem sustinentibus te,
ut prophetæ tui fideles inveniantur :
et exaudi orationes servorum tuorum,
[19] secundum benedictionem Aaron de populo tuo :
et dirige nos in viam justitiæ,
et sciant omnes qui habitant terram
quia tu es Deus conspector sæculorum.

[20] Omnem escam manducabit venter :
et est cibus cibo melior.
[21] Fauces contingunt cibum feræ,
et cor sensatum verba mendacia.
[22] Cor pravum dabit tristitiam,
et homo peritus resistet illi.
[23] Omnem masculum excipiet mulier :
et est filia melior filia.
[24] Species mulieris exhilarat faciem viri sui,
et super omnem concupiscentiam hominis superducit desiderium.
[25] Si est lingua curationis,
est et mitigationis et misericordiæ :
non est vir illius secundum filios hominum.
[26] Qui possidet mulierem bonam inchoat possessionem :
adjutorium secundum illum est, et columna ut requies.
[27] Ubi non est sepes, diripietur possessio :
et ubi non est mulier, ingemiscit egens.
[28] Quis credit ei qui non habet nidum,
et deflectens ubicumque obscuraverit,
quasi succinctus latro exiliens de civitate in civitatem ?