[1] Sapientia humiliati exaltabit caput illius,
et in medio magnatorum consedere illum faciet.
[2] Non laudes virum in specie sua,
neque spernas hominem in visu suo.
[3] Brevis in volatilibus est apis,
et initium dulcoris habet fructus illius.
[4] In vestitu ne glorieris umquam,
nec in die honoris tui extollaris :
quoniam mirabilia opera Altissimi solius,
et gloriosa, et absconsa, et invisa opera illius.
[5] Multi tyranni sederunt in throno :
et insuspicabilis portavit diadema.
[6] Multi potentes oppressi sunt valide,
et gloriosi traditi sunt in manus alterorum.
[7] Priusquam interroges, ne vituperes quemquam :
et cum interrogaveris, corripe juste.

[8] Priusquam audias, ne respondeas verbum :
et in medio sermonum ne adjicias loqui.
[9] De ea re quæ te non molestat, ne certeris :
et in judicio peccantium ne consistas.
[10] Fili, ne in multis sint actus tui :
et si dives fueris, non eris immunis a delicto.
Si enim secutus fueris, non apprehendes :
et non effugies, si præcucurreris.
[11] Est homo laborans et festinans, et dolens :
impius, et tanto magis non abundabit.
[12] Est homo marcidus egens recuperatione,
plus deficiens virtute, et abundans paupertate :
[13] et oculus Dei respexit illum in bono,
et erexit eum ab humilitate ipsius, et exaltavit caput ejus :
et mirati sunt in illo multi, et honoraverunt Deum.

[14] Bona et mala, vita et mors,
paupertas et honestas, a Deo sunt :
[15] sapientia, et disciplina, et scientia legis, apud Deum :
dilectio, et viæ bonorum, apud ipsum.
[16] Error et tenebræ peccatoribus concreata sunt :
qui autem exsultant in malis consenescunt in malo.
[17] Datio Dei permanet justis,
et profectus illius successus habebit in æternum.
[18] Est qui locupletatur parce agendo,
et hæc est pars mercedis illius.
[19] In eo quod dicit : Inveni requiem mihi,
et nunc manducabo de bonis meis solus :
[20] et nescit quod tempus præteriet, et mors appropinquet,
et relinquat omnia aliis, et morietur.
[21] Sta in testamento tuo, et in illo colloquere,
et in opere mandatorum tuorum veterasce.
[22] Ne manseris in operibus peccatorum :
confide autem in Deo, et mane in loco tuo.
[23] Facile est enim in oculis Dei
subito honestare pauperem.
[24] Benedictio Dei in mercedem justi festinat,
et in hora veloci processus illius fructificat.
[25] Ne dicas : Quid est mihi opus ?
et quæ erunt mihi ex hoc bona ?
[26] Ne dicas : Sufficiens mihi sum :
et quid ex hoc pessimabor ?
[27] In die bonorum ne immemor sis malorum,
et in die malorum ne immemor sis bonorum :
[28] quoniam facile est coram Deo in die obitus
retribuere unicuique secundum vias suas.
[29] Malitia horæ oblivionem facit luxuriæ magnæ,
et in fine hominis denudatio operum illius.
[30] Ante mortem ne laudes hominem quemquam :
quoniam in filiis suis agnoscitur vir.

[31] Non omnem hominem inducas in domum tuam :
multæ enim sunt insidiæ dolosi.
[32] Sicut enim eructant præcordia fœtentium,
et sicut perdix inducitur in caveam, et ut caprea in laqueum :
sic et cor superborum,
et sicut prospector videns casum proximi sui.
[33] Bona enim in mala convertens insidiatur,
et in electis imponet maculam.
[34] A scintilla una augetur ignis,
et ab uno doloso augetur sanguis :
homo vero peccator sanguini insidiatur.
[35] Attende tibi a pestifero, fabricat enim mala,
ne inducat super te subsannationem in perpetuum.
[36] Admitte ad te alienigenam :
et subvertet te in turbine,
et abalienabit te a tuis propriis.