[1] Vigilia honestatis tabefaciet carnes,
et cogitatus illius auferet somnum.
[2] Cogitatus præscientiæ avertit sensum,
et infirmitas gravis sobriam facit animam.
[3] Laboravit dives in congregatione substantiæ,
et in requie sua replebitur bonis suis.
[4] Laboravit pauper in diminutione victus,
et in fine inops fit.
[5] Qui aurum diligit non justificabitur,
et qui insequitur consumptionem replebitur ex ea.
[6] Multi dati sunt in auri casus,
et facta est in specie ipsius perditio illorum.
[7] Lignum offensionis est aurum sacrificantium :
væ illis qui sectantur illud !
et omnis imprudens deperiet in illo.
[8] Beatus dives qui inventus est sine macula,
et qui post aurum non abiit,
nec speravit in pecunia et thesauris.
[9] Quis est hic ? et laudabimus eum :
fecit enim mirabilia in vita sua.
[10] Qui probatus est in illo, et perfectus est, erit illi gloria æterna :
qui potuit transgredi, et non est transgressus ;
facere mala, et non fecit.
[11] Ideo stabilita sunt bona illius in Domino,
et eleemosynas illius enarrabit omnis ecclesia sanctorum.

[12] Supra mensam magnam sedisti ?
non aperias super illam faucem tuam prior.
[13] Non dicas sic : Multa sunt, quæ super illam sunt.
[14] Memento quoniam malus est oculus nequam.
[15] Nequius oculo quid creatum est ?
ideo ab omni facie sua lacrimabitur, cum viderit.
[16] Ne extendas manum tuam prior,
et invidia contaminatus erubescas.
[17] Ne comprimaris in convivio.
[18] Intellige quæ sunt proximi tui ex teipso.
[19] Utere quasi homo frugi his quæ tibi apponuntur :
ne, cum manducas multum, odio habearis.
[20] Cessa prior causa disciplinæ :
et noli nimius esse, ne forte offendas.
[21] Et si in medio multorum sedisti,
prior illis ne extendas manum tuam,
nec prior poscas bibere.
[22] Quam sufficiens est homini erudito vinum exiguum !
et in dormiendo non laborabis ab illo,
et non senties dolorem.
[23] Vigilia, cholera et tortura viro infrunito,
[24] somnus sanitatis in homine parco :
dormiet usque mane,
et anima illius cum ipso delectabitur.
[25] Et si coactus fueris in edendo multum,
surge e medio, evome, et refrigerabit te,
et non adduces corpori tuo infirmitatem.
[26] Audi me, fili, et ne spernas me,
et in novissimo invenies verba mea.
[27] In omnibus operibus tuis esto velox,
et omnis infirmitas non occurret tibi.
[28] Splendidum in panibus benedicent labia multorum,
et testimonium veritatis illius fidele.
[29] Nequissimo in pane murmurabit civitas,
et testimonium nequitiæ illius verum est.
[30] Diligentes in vino noli provocare :
multos enim exterminavit vinum.
[31] Ignis probat ferrum durum :
sic vinum corda superborum arguet in ebrietate potatum.
[32] Æqua vita hominibus vinum in sobrietate :
si bibas illud moderate, eris sobrius.
[33] Quæ vita est ei qui minuitur vino ?
[34] Quid defraudat vitam ? mors.
[35] Vinum in jucunditatem creatum est,
et non in ebrietatem ab initio.
[36] Exsultatio animæ et cordis vinum moderate potatum.
[37] Sanitas est animæ et corpori sobrius potus.
[38] Vinum multum potatum irritationem,
et iram, et ruinas multas facit.
[39] Amaritudo animæ
vinum multum potatum.
[40] Ebrietatis animositas, imprudentis offensio,
minorans virtutem, et faciens vulnera.
[41] In convivio vini non arguas proximum,
et non despicias eum in jucunditate illius.
[42] Verba improperii non dicas illi,
et non premas illum repetendo.