Polyglot Reader

Biblia Vulgata
Ecclesiasticus / Capitulum 24

[1] Sapientia laudabit animam suam,
et in Deo honorabitur,
et in medio populi sui gloriabitur,
[2] et in ecclesiis Altissimi aperiet os suum,
et in conspectu virtutis illius gloriabitur,
[3] et in medio populi sui exaltabitur,
et in plenitudine sancta admirabitur,
[4] et in multitudine electorum habebit laudem,
et inter benedictos benedicetur, dicens :
[5] Ego ex ore Altissimi prodivi,
primogenita ante omnem creaturam.
[6] Ego feci in cælis ut oriretur lumen indeficiens,
et sicut nebula texi omnem terram.
[7] Ego in altissimis habitavi,
et thronus meus in columna nubis.
[8] Gyrum cæli circuivi sola,
et profundum abyssi penetravi :
in fluctibus maris ambulavi.
[9] Et in omni terra steti :
et in omni populo,
[10] et in omni gente primatum habui :
[11] et omnium excellentium et humilium corda virtute calcavi.
Et in his omnibus requiem quæsivi,
et in hæreditate Domini morabor.
[12] Tunc præcepit, et dixit mihi Creator omnium :
et qui creavit me, requievit in tabernaculo meo.
[13] Et dixit mihi : In Jacob inhabita,
et in Israël hæreditare,
et in electis meis mitte radices.

[14] Ab initio et ante sæcula creata sum,
et usque ad futurum sæculum non desinam :
et in habitatione sancta coram ipso ministravi.
[15] Et sic in Sion firmata sum,
et in civitate sanctificata similiter requievi,
et in Jerusalem potestas mea.
[16] Et radicavi in populo honorificato,
et in parte Dei mei hæreditas illius,
et in plenitudine sanctorum detentio mea.

[17] Quasi cedrus exaltata sum in Libano,
et quasi cypressus in monte Sion :
[18] quasi palma exaltata sum in Cades,
et quasi plantatio rosæ in Jericho :
[19] quasi oliva speciosa in campis,
et quasi platanus exaltata sum juxta aquam in plateis.
[20] Sicut cinnamomum et balsamum aromatizans odorem dedi ;
quasi myrrha electa dedi suavitatem odoris :
[21] et quasi storax, et galbanus, et ungula, et gutta,
et quasi Libanus non incisus vaporavi habitationem meam,
et quasi balsamum non mistum odor meus.
[22] Ego quasi terebinthus extendi ramos meos,
et rami mei honoris et gratiæ.
[23] Ego quasi vitis fructificavi suavitatem odoris :
et flores mei fructus honoris et honestatis.
[24] Ego mater pulchræ dilectionis, et timoris,
et agnitionis, et sanctæ spei.
[25] In me gratia omnis viæ et veritatis :
in me omnis spes vitæ et virtutis.
[26] Transite ad me, omnes qui concupiscitis me,
et a generationibus meis implemini :
[27] spiritus enim meus super mel dulcis,
et hæreditas mea super mel et favum.
[28] Memoria mea in generationes sæculorum.
[29] Qui edunt me, adhuc esurient,
et qui bibunt me, adhuc sitient.
[30] Qui audit me non confundetur,
et qui operantur in me non peccabunt :
[31] qui elucidant me, vitam æternam habebunt.

[32] Hæc omnia liber vitæ,
et testamentum Altissimi, et agnitio veritatis.
[33] Legem mandavit Moyses in præceptis justitiarum,
et hæreditatem domui Jacob,
et Israël promissiones.
[34] Posuit David, puero suo,
excitare regem ex ipso fortissimum,
et in throno honoris sedentem in sempiternum.
[35] Qui implet quasi Phison sapientiam,
et sicut Tigris in diebus novorum :
[36] qui adimplet quasi Euphrates sensum,
qui multiplicat quasi Jordanis in tempore messis :
[37] qui mittit disciplinam sicut lucem,
et assistens quasi Gehon in die vindemiæ.
[38] Qui perficit primus scire ipsam,
et infirmior non investigabit eam.
[39] A mari enim abundavit cogitatio ejus,
et consilium illius ab abysso magna.
[40] Ego sapientia effudi flumina :
[41] ego quasi trames aquæ immensæ de fluvio :
ego quasi fluvii dioryx,
et sicut aquæductus exivi de paradiso.
[42] Dixi : Rigabo hortum meum plantationum,
et inebriabo prati mei fructum.
[43] Et ecce factus est mihi trames abundans,
et fluvius meus appropinquavit ad mare :
[44] quoniam doctrinam quasi antelucanum illumino omnibus,
et enarrabo illam usque ad longinquum.
[45] Penetrabo omnes inferiores partes terræ,
et inspiciam omnes dormientes,
et illuminabo omnes sperantes in Domino.
[46] Adhuc doctrinam quasi prophetiam effundam,
et relinquam illam quærentibus sapientiam,
et non desinam in progenies illorum usque in ævum sanctum.
[47] Videte quoniam non soli mihi laboravi,
sed omnibus exquirentibus veritatem.