[1] Non litiges cum homine potente,ne forte incidas in manus illius.[2] Non contendas cum viro locuplete,ne forte contra te constituat litem tibi :[3] multos enim perdidit aurum et argentum,et usque ad cor regum extendit et convertit.[4] Non litiges cum homine linguato,et non strues in ignem illius ligna.[5] Non communices homini indocto,ne male de progenie tua loquatur.[6] Ne despicias hominem avertentem se a peccato,neque improperes ei :memento quoniam omnes in correptione sumus.[7] Ne spernas hominem in sua senectute,etenim ex nobis senescunt.[8] Noli de mortuo inimico tuo gaudere :sciens quoniam omnes morimur,et in gaudium nolumus venire.[9] Ne despicias narrationem presbyterorum sapientium,et in proverbiis eorum conversare :[10] ab ipsis enim disces sapientiam et doctrinam intellectus,et servire magnatis sine querela.[11] Non te prætereat narratio seniorum,ipsi enim didicerunt a patribus suis :[12] quoniam ab ipsis disces intellectum,et in tempore necessitatis dare responsum.[13] Non incendas carbones peccatorum arguens eos,et ne incendaris flamma ignis peccatorum illorum.[14] Ne contra faciem stes contumeliosi,ne sedeat quasi insidiator ori tuo.[15] Noli fœnerari homini fortiori te :quod si fœneraveris, quasi perditum habe.[16] Non spondeas super virtutem tuam :quod si spoponderis, quasi restituens cogita.[17] Non judices contra judicem,quoniam secundum quod justum est judicat.[18] Cum audace non eas in via,ne forte gravet mala sua in te :ipse enim secundum voluntatem suam vadit,et simul cum stultitia illius peries.[19] Cum iracundo non facias rixam,et cum audace non eas in desertum :quoniam quasi nihil est ante illum sanguis,et ubi non est adjutorium, elidet te.[20] Cum fatuis consilium non habeas :non enim poterunt diligere nisi quæ eis placent.[21] Coram extraneo ne facias consilium :nescis enim quid pariet.[22] Non omni homini cor tuum manifestes,ne forte inferat tibi gratiam falsam, et convicietur tibi.