[1] Qui diligit filium suum assiduat illi flagella,
ut lætetur in novissimo suo,
et non palpet proximorum ostia.
[2] Qui docet filium suum laudabitur in illo,
et in medio domesticorum in illo gloriabitur.
[3] Qui docet filium suum in zelum mittit inimicum,
et in medio amicorum gloriabitur in illo.
[4] Mortuus est pater ejus, et quasi non est mortuus :
similem enim reliquit sibi post se.
[5] In vita sua vidit, et lætatus est in illo :
in obitu suo non est contristatus,
nec confusus est coram inimicis :
[6] reliquit enim defensorem domus contra inimicos,
et amicis reddentem gratiam.
[7] Pro animabus filiorum colligabit vulnera sua,
et super omnem vocem turbabuntur viscera ejus.
[8] Equus indomitus evadit durus,
et filius remissus evadet præceps.
[9] Lacta filium, et paventem te faciet :
lude cum eo, et contristabit te.
[10] Non corrideas illi, ne doleas,
et in novissimo obstupescent dentes tui.
[11] Non des illi potestatem in juventute,
et ne despicias cogitatus illius.
[12] Curva cervicem ejus in juventute,
et tunde latera ejus dum infans est,
ne forte induret, et non credat tibi,
et erit tibi dolor animæ.
[13] Doce filium tuum, et operare in illo,
ne in turpitudinem illius offendas.

[14] Melior est pauper sanus, et fortis viribus,
quam dives imbecillis et flagellatus malitia.
[15] Salus animæ in sanctitate justitiæ
melior est omni auro et argento :
et corpus validum quam census immensus.
[16] Non est census super censum salutis corporis,
et non est oblectamentum super cordis gaudium.
[17] Melior est mors quam vita amara,
et requies æterna quam languor perseverans.
[18] Bona abscondita in ore clauso,
quasi appositiones epularum circumpositæ sepulchro.
[19] Quid proderit libatio idolo ?
nec enim manducabit, nec odorabit.
[20] Sic qui effugatur a Domino,
portans mercedes iniquitatis :
[21] videns oculis et ingemiscens,
sicut spado complectens virginem, et suspirans.
[22] Tristitiam non des animæ tuæ,
et non affligas temetipsum in consilio tuo.
[23] Jucunditas cordis, hæc est vita hominis,
et thesaurus sine defectione sanctitatis :
et exsultatio viri est longævitas.
[24] Miserere animæ tuæ placens Deo, et contine :
congrega cor tuum in sanctitate ejus,
et tristitiam longe repelle a te.
[25] Multos enim occidit tristitia,
et non est utilitas in illa.
[26] Zelus et iracundia minuunt dies,
et ante tempus senectam adducet cogitatus.
[27] Splendidum cor et bonum in epulis est :
epulæ enim illius diligenter fiunt.