[1] Respondens autem Job, dixit :

[2] Usquequo affligitis animam meam,
et atteritis me sermonibus ?
[3] En decies confunditis me,
et non erubescitis opprimentes me.
[4] Nempe etsi ignoravi,
mecum erit ignorantia mea.
[5] At vos contra me erigimini,
et arguitis me opprobriis meis.
[6] Saltem nunc intelligite quia Deus non æquo judicio afflixerit me,
et flagellis suis me cinxerit.
[7] Ecce clamabo, vim patiens, et nemo audiet ;
vociferabor, et non est qui judicet.
[8] Semitam meam circumsepsit, et transire non possum :
et in calle meo tenebras posuit.
[9] Spoliavit me gloria mea,
et abstulit coronam de capite meo.
[10] Destruxit me undique, et pereo :
et quasi evulsæ arbori abstulit spem meam.
[11] Iratus est contra me furor ejus,
et sic me habuit quasi hostem suum.
[12] Simul venerunt latrones ejus,
et fecerunt sibi viam per me,
et obsederunt in gyro tabernaculum meum.
[13] Fratres meos longe fecit a me,
et noti mei quasi alieni recesserunt a me.
[14] Dereliquerunt me propinqui mei,
et qui me noverant obliti sunt mei.
[15] Inquilini domus meæ et ancillæ meæ sicut alienum habuerunt me,
et quasi peregrinus fui in oculis eorum.
[16] Servum meum vocavi, et non respondit :
ore proprio deprecabar illum.
[17] Halitum meum exhorruit uxor mea,
et orabam filios uteri mei.
[18] Stulti quoque despiciebant me :
et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi.
[19] Abominati sunt me quondam consiliarii mei,
et quem maxime diligebam, aversatus est me.
[20] Pelli meæ, consumptis carnibus, adhæsit os meum,
et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.
[21] Miseremini mei, miseremini mei saltem vos, amici mei,
quia manus Domini tetigit me.
[22] Quare persequimini me sicut Deus,
et carnibus meis saturamini ?
[23] Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei ?
quis mihi det ut exarentur in libro
[24] stylo ferreo et plumbi lamina,
vel celte sculpantur in silice ?
[25] Scio enim quod redemptor meus vivit,
et in novissimo die de terra surrecturus sum :
[26] et rursum circumdabor pelle mea,
et in carne mea videbo Deum meum :
[27] quem visurus sum ego ipse,
et oculi mei conspecturi sunt, et non alius :
reposita est hæc spes mea in sinu meo.
[28] Quare ergo nunc dicitis : Persequamur eum,
et radicem verbi inveniamus contra eum ?
[29] Fugite ergo a facie gladii,
quoniam ultor iniquitatum gladius est :
et scitote esse judicium.