[1] Militia est vita hominis super terram,
et sicut dies mercenarii dies ejus.
[2] Sicut servus desiderat umbram,
et sicut mercenarius præstolatur finem operis sui,
[3] sic et ego habui menses vacuos,
et noctes laboriosas enumeravi mihi.
[4] Si dormiero, dicam : Quando consurgam ?
et rursum expectabo vesperam,
et replebor doloribus usque ad tenebras.
[5] Induta est caro mea putredine,
et sordibus pulveris cutis mea aruit et contracta est.
[6] Dies mei velocius transierunt quam a texente tela succiditur,
et consumpti sunt absque ulla spe.
[7] Memento quia ventus est vita mea,
et non revertetur oculus meus ut videat bona.
[8] Nec aspiciet me visus hominis ;
oculi tui in me, et non subsistam.
[9] Sicut consumitur nubes, et pertransit,
sic qui descenderit ad inferos, non ascendet.
[10] Nec revertetur ultra in domum suam,
neque cognoscet eum amplius locus ejus.
[11] Quapropter et ego non parcam ori meo :
loquar in tribulatione spiritus mei ;
confabulabor cum amaritudine animæ meæ.
[12] Numquid mare ego sum, aut cetus,
quia circumdedisti me carcere ?
[13] Si dixero : Consolabitur me lectulus meus,
et relevabor loquens mecum in strato meo :
[14] terrebis me per somnia,
et per visiones horrore concuties.
[15] Quam ob rem elegit suspendium anima mea,
et mortem ossa mea.
[16] Desperavi : nequaquam ultra jam vivam :
parce mihi, nihil enim sunt dies mei.
[17] Quid est homo, quia magnificas eum ?
aut quid apponis erga eum cor tuum ?
[18] Visitas eum diluculo,
et subito probas illum.
[19] Usquequo non parcis mihi,
nec dimittis me ut glutiam salivam meam ?
[20] Peccavi ; quid faciam tibi, o custos hominum ?
quare posuisti me contrarium tibi,
et factus sum mihimetipsi gravis ?
[21] Cur non tollis peccatum meum,
et quare non aufers iniquitatem meam ?
ecce nunc in pulvere dormiam,
et si mane me quæsieris, non subsistam.