[1] Voca ergo, si est qui tibi respondeat,
et ad aliquem sanctorum convertere.
[2] Vere stultum interficit iracundia,
et parvulum occidit invidia.
[3] Ego vidi stultum firma radice,
et maledixi pulchritudini ejus statim.
[4] Longe fient filii ejus a salute,
et conterentur in porta,
et non erit qui eruat.
[5] Cujus messem famelicus comedet,
et ipsum rapiet armatus,
et bibent sitientes divitias ejus.
[6] Nihil in terra sine causa fit,
et de humo non oritur dolor.
[7] Homo nascitur ad laborem,
et avis ad volatum.
[8] Quam ob rem ego deprecabor Dominum,
et ad Deum ponam eloquium meum :
[9] qui facit magna et inscrutabilia,
et mirabilia absque numero ;
[10] qui dat pluviam super faciem terræ,
et irrigat aquis universa ;
[11] qui ponit humiles in sublime,
et mœrentes erigit sospitate ;
[12] qui dissipat cogitationes malignorum,
ne possint implere manus eorum quod cœperant ;
[13] qui apprehendit sapientes in astutia eorum,
et consilium pravorum dissipat.
[14] Per diem incurrent tenebras,
et quasi in nocte, sic palpabunt in meridie.
[15] Porro salvum faciet egenum a gladio oris eorum,
et de manu violenti pauperem.
[16] Et erit egeno spes ;
iniquitas autem contrahet os suum.
[17] Beatus homo qui corripitur a Deo :
increpationem ergo Domini ne reprobes :
[18] quia ipse vulnerat, et medetur ;
percutit, et manus ejus sanabunt.
[19] In sex tribulationibus liberabit te,
et in septima non tanget te malum.
[20] In fame eruet te de morte,
et in bello de manu gladii.
[21] A flagello linguæ absconderis,
et non timebis calamitatem cum venerit.
[22] In vastitate et fame ridebis,
et bestias terræ non formidabis.
[23] Sed cum lapidibus regionum pactum tuum,
et bestiæ terræ pacificæ erunt tibi.
[24] Et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum ;
et visitans speciem tuam, non peccabis.
[25] Scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum,
et progenies tua quasi herba terræ.
[26] Ingredieris in abundantia sepulchrum,
sicut infertur acervus tritici in tempore suo.
[27] Ecce hoc, ut investigavimus, ita est :
quod auditum, mente pertracta.