[1] Pepigi fœdus cum oculis meis,
ut ne cogitarem quidem de virgine.
[2] Quam enim partem haberet in me Deus desuper,
et hæreditatem Omnipotens de excelsis ?
[3] Numquid non perditio est iniquo,
et alienatio operantibus injustitiam ?
[4] Nonne ipse considerat vias meas,
et cunctos gressus meos dinumerat ?
[5] Si ambulavi in vanitate,
et festinavit in dolo pes meus,
[6] appendat me in statera justa,
et sciat Deus simplicitatem meam.
[7] Si declinavit gressus meus de via,
et si secutum est oculos meos cor meum,
et si manibus meis adhæsit macula,
[8] seram, et alius comedat,
et progenies mea eradicetur.
[9] Si deceptum est cor meum super muliere,
et si ad ostium amici mei insidiatus sum,
[10] scortum alterius sit uxor mea,
et super illam incurventur alii.
[11] Hoc enim nefas est,
et iniquitas maxima.
[12] Ignis est usque ad perditionem devorans,
et omnia eradicans genimina.
[13] Si contempsi subire judicium cum servo meo et ancilla mea,
cum disceptarent adversum me :
[14] quid enim faciam cum surrexerit ad judicandum Deus ?
et cum quæsierit, quid respondebo illi ?
[15] Numquid non in utero fecit me, qui et illum operatus est,
et formavit me in vulva unus ?
[16] Si negavi quod volebant pauperibus,
et oculos viduæ expectare feci ;
[17] si comedi buccellam meam solus,
et non comedit pupillus ex ea
[18] (quia ab infantia mea crevit mecum miseratio,
et de utero matris meæ egressa est mecum) ;
[19] si despexi pereuntem, eo quod non habuerit indumentum,
et absque operimento pauperem ;
[20] si non benedixerunt mihi latera ejus,
et de velleribus ovium mearum calefactus est ;
[21] si levavi super pupillum manum meam,
etiam cum viderem me in porta superiorem :
[22] humerus meus a junctura sua cadat,
et brachium meum cum suis ossibus confringatur.
[23] Semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum,
et pondus ejus ferre non potui.
[24] Si putavi aurum robur meum,
et obrizo dixi : Fiducia mea ;
[25] si lætatus sum super multis divitiis meis,
et quia plurima reperit manus mea ;
[26] si vidi solem cum fulgeret,
et lunam incedentem clare,
[27] et lætatum est in abscondito cor meum,
et osculatus sum manum meam ore meo :
[28] quæ est iniquitas maxima,
et negatio contra Deum altissimum.
[29] Si gavisus sum ad ruinam ejus qui me oderat,
et exsultavi quod invenisset eum malum :
[30] non enim dedi ad peccandum guttur meum,
ut expeterem maledicens animam ejus.
[31] Si non dixerunt viri tabernaculi mei :
Quis det de carnibus ejus, ut saturemur ?
[32] foris non mansit peregrinus :
ostium meum viatori patuit.
[33] Si abscondi quasi homo peccatum meum,
et celavi in sinu meo iniquitatem meam ;
[34] si expavi ad multitudinem nimiam,
et despectio propinquorum terruit me :
et non magis tacui, nec egressus sum ostium.
[35] Quis mihi tribuat auditorem,
ut desiderium meum audiat Omnipotens,
et librum scribat ipse qui judicat,
[36] ut in humero meo portem illum,
et circumdem illum quasi coronam mihi ?
[37] Per singulos gradus meos pronuntiabo illum,
et quasi principi offeram eum.
[38] Si adversum me terra mea clamat,
et cum ipsa sulci ejus deflent :
[39] si fructus ejus comedi absque pecunia,
et animam agricolarum ejus afflixi :
[40] pro frumento oriatur mihi tribulus,
et pro hordeo spina. Finita sunt verba Job.