[1] Et respondens Job, ait :

[2] Vere scio quod ita sit,
et quod non justificetur homo compositus Deo.
[3] Si voluerit contendere cum eo,
non poterit ei respondere unum pro mille.
[4] Sapiens corde est, et fortis robore :
quis restitit ei, et pacem habuit ?
[5] Qui transtulit montes, et nescierunt
hi quos subvertit in furore suo.
[6] Qui commovet terram de loco suo,
et columnæ ejus concutiuntur.
[7] Qui præcipit soli, et non oritur,
et stellas claudit quasi sub signaculo.
[8] Qui extendit cælos solus,
et graditur super fluctus maris.
[9] Qui facit Arcturum et Oriona,
et Hyadas et interiora austri.
[10] Qui facit magna, et incomprehensibilia,
et mirabilia, quorum non est numerus.
[11] Si venerit ad me, non videbo eum ;
si abierit, non intelligam.
[12] Si repente interroget, quis respondebit ei ?
vel quis dicere potest : Cur ita facis ?
[13] Deus, cujus iræ nemo resistere potest,
et sub quo curvantur qui portant orbem.
[14] Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei,
et loquar verbis meis cum eo ?
[15] qui etiam si habuero quippiam justum, non respondebo :
sed meum judicem deprecabor.
[16] Et cum invocantem exaudierit me,
non credo quod audierit vocem meam.
[17] In turbine enim conteret me,
et multiplicabit vulnera mea, etiam sine causa.
[18] Non concedit requiescere spiritum meum,
et implet me amaritudinibus.
[19] Si fortitudo quæritur, robustissimus est ;
si æquitas judicii, nemo audet pro me testimonium dicere.
[20] Si justificare me voluero, os meum condemnabit me ;
si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.
[21] Etiam si simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea,
et tædebit me vitæ meæ.
[22] Unum est quod locutus sum :
et innocentem et impium ipse consumit.
[23] Si flagellat, occidat semel,
et non de pœnis innocentum rideat.
[24] Terra data est in manus impii ;
vultum judicum ejus operit.
Quod si non ille est, quis ergo est ?
[25] Dies mei velociores fuerunt cursore ;
fugerunt, et non viderunt bonum.
[26] Pertransierunt quasi naves poma portantes ;
sicut aquila volans ad escam.
[27] Cum dixero : Nequaquam ita loquar :
commuto faciem meam, et dolore torqueor.
[28] Verebar omnia opera mea,
sciens quod non parceres delinquenti.
[29] Si autem et sic impius sum,
quare frustra laboravi ?
[30] Si lotus fuero quasi aquis nivis,
et fulserint velut mundissimæ manus meæ,
[31] tamen sordibus intinges me,
et abominabuntur me vestimenta mea.
[32] Neque enim viro qui similis mei est, respondebo ;
nec qui mecum in judicio ex æquo possit audiri.
[33] Non est qui utrumque valeat arguere,
et ponere manum suam in ambobus.
[34] Auferat a me virgam suam,
et pavor ejus non me terreat.
[35] Loquar, et non timebo eum ;
neque enim possum metuens respondere.