[1] Numquid nosti tempus partus ibicum in petris,
vel parturientes cervas observasti ?
[2] Dinumerasti menses conceptus earum,
et scisti tempus partus earum ?
[3] Incurvantur ad fœtum, et pariunt,
et rugitus emittunt.
[4] Separantur filii earum, et pergunt ad pastum :
egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
[5] Quis dimisit onagrum liberum,
et vincula ejus quis solvit ?
[6] cui dedi in solitudine domum,
et tabernacula ejus in terra salsuginis.
[7] Contemnit multitudinem civitatis :
clamorem exactoris non audit.
[8] Circumspicit montes pascuæ suæ,
et virentia quæque perquirit.
[9] Numquid volet rhinoceros servire tibi,
aut morabitur ad præsepe tuum ?
[10] Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo,
aut confringet glebas vallium post te ?
[11] Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine ejus,
et derelinques ei labores tuos ?
[12] Numquid credes illi quod sementem reddat tibi,
et aream tuam congreget ?
[13] Penna struthionis similis est
pennis herodii et accipitris.
[14] Quando derelinquit ova sua in terra,
tu forsitan in pulvere calefacies ea ?
[15] Obliviscitur quod pes conculcet ea,
aut bestia agri conterat.
[16] Duratur ad filios suos, quasi non sint sui :
frustra laboravit, nullo timore cogente.
[17] Privavit enim eam Deus sapientia,
nec dedit illi intelligentiam.
[18] Cum tempus fuerit, in altum alas erigit :
deridet equum et ascensorem ejus.
[19] Numquid præbebis equo fortitudinem,
aut circumdabis collo ejus hinnitum ?
[20] Numquid suscitabis eum quasi locustas ?
gloria narium ejus terror.
[21] Terram ungula fodit ; exultat audacter :
in occursum pergit armatis.
[22] Contemnit pavorem,
nec cedit gladio.
[23] Super ipsum sonabit pharetra ;
vibrabit hasta et clypeus :
[24] fervens et fremens sorbet terram,
nec reputat tubæ sonare clangorem.
[25] Ubi audierit buccinam, dicit : Vah !
procul odoratur bellum :
exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
[26] Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter,
expandens alas suas ad austrum ?
[27] Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila,
et in arduis ponet nidum suum ?
[28] In petris manet,
et in præruptis silicibus commoratur,
atque inaccessis rupibus.
[29] Inde contemplatur escam,
et de longe oculi ejus prospiciunt.
[30] Pulli ejus lambent sanguinem :
et ubicumque cadaver fuerit, statim adest. [31] Et adjecit Dominus, et locutus est ad Job :

[32] Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit ?
utique qui arguit Deum, debet respondere ei. [33] Respondens autem Job Domino, dixit :

[34] Qui leviter locutus sum, respondere quid possum ?
manum meam ponam super os meum.
[35] Unum locutus sum, quod utinam non dixissem :
et alterum, quibus ultra non addam.