[1] In finem, filiis Core, pro arcanis. Psalmus.

[2] Deus noster refugium et virtus ;
adjutor in tribulationibus quæ invenerunt nos nimis.
[3] Propterea non timebimus dum turbabitur terra,
et transferentur montes in cor maris.
[4] Sonuerunt, et turbatæ sunt aquæ eorum ;
conturbati sunt montes in fortitudine ejus.
[5] Fluminis impetus lætificat civitatem Dei :
sanctificavit tabernaculum suum Altissimus.
[6] Deus in medio ejus, non commovebitur ;
adjuvabit eam Deus mane diluculo.
[7] Conturbatæ sunt gentes, et inclinata sunt regna :
dedit vocem suam, mota est terra.
[8] Dominus virtutum nobiscum ;
susceptor noster Deus Jacob.
[9] Venite, et videte opera Domini,
quæ posuit prodigia super terram,
[10] auferens bella usque ad finem terræ.
Arcum conteret, et confringet arma,
et scuta comburet igni.
[11] Vacate, et videte quoniam ego sum Deus ;
exaltabor in gentibus, et exaltabor in terra.
[12] Dominus virtutum nobiscum ;
susceptor noster Deus Jacob.