[1] In finem, pro ea quæ hæreditatem consequitur. Psalmus David.

[2] Verba mea auribus percipe, Domine ;
intellige clamorem meum.
[3] Intende voci orationis meæ,
rex meus et Deus meus.
[4] Quoniam ad te orabo, Domine :
mane exaudies vocem meam.
[5] Mane astabo tibi, et videbo
quoniam non Deus volens iniquitatem tu es.
[6] Neque habitabit juxta te malignus,
neque permanebunt injusti ante oculos tuos.
[7] Odisti omnes qui operantur iniquitatem ;
perdes omnes qui loquuntur mendacium.
Virum sanguinum et dolosum abominabitur Dominus.
[8] Ego autem in multitudine misericordiæ tuæ
introibo in domum tuam ;
adorabo ad templum sanctum tuum in timore tuo.
[9] Domine, deduc me in justitia tua :
propter inimicos meos dirige in conspectu tuo viam meam.
[10] Quoniam non est in ore eorum veritas ;
cor eorum vanum est.
[11] Sepulchrum patens est guttur eorum ;
linguis suis dolose agebant :
judica illos, Deus.
Decidant a cogitationibus suis ;
secundum multitudinem impietatum eorum expelle eos,
quoniam irritaverunt te, Domine.
[12] Et lætentur omnes qui sperant in te ;
in æternum exsultabunt, et habitabis in eis.
Et gloriabuntur in te omnes qui diligunt nomen tuum,
[13] quoniam tu benedices justo.
Domine, ut scuto bonæ voluntatis tuæ coronasti nos.