[1] In finem, in carminibus. Intellectus David, [2] cum venissent Ziphæi, et dixissent ad Saul : Nonne David absconditus est apud nos ?

[3] Deus, in nomine tuo salvum me fac,
et in virtute tua judica me.
[4] Deus, exaudi orationem meam ;
auribus percipe verba oris mei.
[5] Quoniam alieni insurrexerunt adversum me,
et fortes quæsierunt animam meam,
et non proposuerunt Deum ante conspectum suum.
[6] Ecce enim Deus adjuvat me,
et Dominus susceptor est animæ meæ.
[7] Averte mala inimicis meis ;
et in veritate tua disperde illos.
[8] Voluntarie sacrificabo tibi,
et confitebor nomini tuo, Domine, quoniam bonum est.
[9] Quoniam ex omni tribulatione eripuisti me,
et super inimicos meos despexit oculus meus.