[1] Intellectus Asaph.

Attendite, popule meus, legem meam ;
inclinate aurem vestram in verba oris mei.
[2] Aperiam in parabolis os meum ;
loquar propositiones ab initio.
[3] Quanta audivimus, et cognovimus ea,
et patres nostri narraverunt nobis.
[4] Non sunt occultata a filiis eorum in generatione altera,
narrantes laudes Domini et virtutes ejus,
et mirabilia ejus quæ fecit.
[5] Et suscitavit testimonium in Jacob,
et legem posuit in Israël,
quanta mandavit patribus nostris
nota facere ea filiis suis :
[6] ut cognoscat generatio altera :
filii qui nascentur et exsurgent,
et narrabunt filiis suis,
[7] ut ponant in Deo spem suam,
et non obliviscantur operum Dei,
et mandata ejus exquirant :
[8] ne fiant, sicut patres eorum,
generatio prava et exasperans ;
generatio quæ non direxit cor suum,
et non est creditus cum Deo spiritus ejus.
[9] Filii Ephrem, intendentes et mittentes arcum,
conversi sunt in die belli.
[10] Non custodierunt testamentum Dei,
et in lege ejus noluerunt ambulare.
[11] Et obliti sunt benefactorum ejus,
et mirabilium ejus quæ ostendit eis.
[12] Coram patribus eorum fecit mirabilia
in terra Ægypti, in campo Taneos.
[13] Interrupit mare, et perduxit eos,
et statuit aquas quasi in utre :
[14] et deduxit eos in nube diei,
et tota nocte in illuminatione ignis.
[15] Interrupit petram in eremo,
et adaquavit eos velut in abysso multa.
[16] Et eduxit aquam de petra,
et deduxit tamquam flumina aquas.
[17] Et apposuerunt adhuc peccare ei ;
in iram excitaverunt Excelsum in inaquoso.
[18] Et tentaverunt Deum in cordibus suis,
ut peterent escas animabus suis.
[19] Et male locuti sunt de Deo ;
dixerunt : Numquid poterit Deus parare mensam in deserto ?
[20] quoniam percussit petram, et fluxerunt aquæ,
et torrentes inundaverunt.
Numquid et panem poterit dare,
aut parare mensam populo suo ?
[21] Ideo audivit Dominus et distulit ;
et ignis accensus est in Jacob,
et ira ascendit in Israël :
[22] quia non crediderunt in Deo,
nec speraverunt in salutari ejus.
[23] Et mandavit nubibus desuper,
et januas cæli aperuit.
[24] Et pluit illis manna ad manducandum,
et panem cæli dedit eis.
[25] Panem angelorum manducavit homo ;
cibaria misit eis in abundantia.
[26] Transtulit austrum de cælo,
et induxit in virtute sua africum.
[27] Et pluit super eos sicut pulverem carnes,
et sicut arenam maris volatilia pennata.
[28] Et ceciderunt in medio castrorum eorum,
circa tabernacula eorum.
[29] Et manducaverunt, et saturati sunt nimis,
et desiderium eorum attulit eis :
[30] non sunt fraudati a desiderio suo.
Adhuc escæ eorum erant in ore ipsorum,
[31] et ira Dei ascendit super eos :
et occidit pingues eorum,
et electos Israël impedivit.
[32] In omnibus his peccaverunt adhuc,
et non crediderunt in mirabilibus ejus.
[33] Et defecerunt in vanitate dies eorum,
et anni eorum cum festinatione.
[34] Cum occideret eos, quærebant eum et revertebantur,
et diluculo veniebant ad eum.
[35] Et rememorati sunt quia Deus adjutor est eorum,
et Deus excelsus redemptor eorum est.
[36] Et dilexerunt eum in ore suo,
et lingua sua mentiti sunt ei ;
[37] cor autem eorum non erat rectum cum eo,
nec fideles habiti sunt in testamento ejus.
[38] Ipse autem est misericors,
et propitius fiet peccatis eorum,
et non disperdet eos.
Et abundavit ut averteret iram suam,
et non accendit omnem iram suam.
[39] Et recordatus est quia caro sunt,
spiritus vadens et non rediens.
[40] Quoties exacerbaverunt eum in deserto ;
in iram concitaverunt eum in inaquoso ?
[41] Et conversi sunt, et tentaverunt Deum,
et sanctum Israël exacerbaverunt.
[42] Non sunt recordati manus ejus,
die qua redemit eos de manu tribulantis :
[43] sicut posuit in Ægypto signa sua,
et prodigia sua in campo Taneos ;
[44] et convertit in sanguinem flumina eorum,
et imbres eorum, ne biberent.
[45] Misit in eos cœnomyiam, et comedit eos,
et ranam, et disperdidit eos ;
[46] et dedit ærugini fructus eorum,
et labores eorum locustæ ;
[47] et occidit in grandine vineas eorum,
et moros eorum in pruina ;
[48] et tradidit grandini jumenta eorum,
et possessionem eorum igni ;
[49] misit in eos iram indignationis suæ,
indignationem, et iram, et tribulationem,
immissiones per angelos malos.
[50] Viam fecit semitæ iræ suæ :
non pepercit a morte animabus eorum,
et jumenta eorum in morte conclusit :
[51] et percussit omne primogenitum in terra Ægypti ;
primitias omnis laboris eorum in tabernaculis Cham :
[52] et abstulit sicut oves populum suum,
et perduxit eos tamquam gregem in deserto :
[53] et deduxit eos in spe, et non timuerunt,
et inimicos eorum operuit mare.
[54] Et induxit eos in montem sanctificationis suæ,
montem quem acquisivit dextera ejus ;
et ejecit a facie eorum gentes,
et sorte divisit eis terram in funiculo distributionis ;
[55] et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israël.
[56] Et tentaverunt, et exacerbaverunt Deum excelsum,
et testimonia ejus non custodierunt.
[57] Et averterunt se, et non servaverunt pactum :
quemadmodum patres eorum, conversi sunt in arcum pravum.
[58] In iram concitaverunt eum in collibus suis,
et in sculptilibus suis ad æmulationem eum provocaverunt.
[59] Audivit Deus, et sprevit,
et ad nihilum redegit valde Israël.
[60] Et repulit tabernaculum Silo,
tabernaculum suum, ubi habitavit in hominibus.
[61] Et tradidit in captivitatem virtutem eorum,
et pulchritudinem eorum in manus inimici.
[62] Et conclusit in gladio populum suum,
et hæreditatem suam sprevit.
[63] Juvenes eorum comedit ignis,
et virgines eorum non sunt lamentatæ.
[64] Sacerdotes eorum in gladio ceciderunt,
et viduæ eorum non plorabantur.
[65] Et excitatus est tamquam dormiens Dominus,
tamquam potens crapulatus a vino.
[66] Et percussit inimicos suos in posteriora ;
opprobrium sempiternum dedit illis.
[67] Et repulit tabernaculum Joseph,
et tribum Ephraim non elegit :
[68] sed elegit tribum Juda,
montem Sion, quem dilexit.
[69] Et ædificavit sicut unicornium sanctificium suum,
in terra quam fundavit in sæcula.
[70] Et elegit David, servum suum,
et sustulit eum de gregibus ovium ;
de post fœtantes accepit eum :
[71] pascere Jacob servum suum,
et Israël hæreditatem suam.
[72] Et pavit eos in innocentia cordis sui,
et in intellectibus manuum suarum deduxit eos.