[1] In finem, pro iis qui commutabuntur. David.

[2] Salvum me fac, Deus,
quoniam intraverunt aquæ usque ad animam meam.
[3] Infixus sum in limo profundi et non est substantia.
Veni in altitudinem maris, et tempestas demersit me.
[4] Laboravi clamans, raucæ factæ sunt fauces meæ ;
defecerunt oculi mei, dum spero in Deum meum.
[5] Multiplicati sunt super capillos capitis mei
qui oderunt me gratis.
Confortati sunt qui persecuti sunt me
inimici mei injuste ;
quæ non rapui, tunc exsolvebam.
[6] Deus, tu scis insipientiam meam ;
et delicta mea a te non sunt abscondita.
[7] Non erubescant in me qui exspectant te, Domine, Domine virtutum ;
non confundantur super me qui quærunt te, Deus Israël.
[8] Quoniam propter te sustinui opprobrium ;
operuit confusio faciem meam.
[9] Extraneus factus sum fratribus meis,
et peregrinus filiis matris meæ.
[10] Quoniam zelus domus tuæ comedit me,
et opprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me.
[11] Et operui in jejunio animam meam,
et factum est in opprobrium mihi.
[12] Et posui vestimentum meum cilicium ;
et factus sum illis in parabolam.
[13] Adversum me loquebantur qui sedebant in porta,
et in me psallebant qui bibebant vinum.
[14] Ego vero orationem meam ad te, Domine ;
tempus beneplaciti, Deus.
In multitudine misericordiæ tuæ,
exaudi me in veritate salutis tuæ.
[15] Eripe me de luto, ut non infigar ;
libera me ab iis qui oderunt me, et de profundis aquarum.
[16] Non me demergat tempestas aquæ,
neque absorbeat me profundum,
neque urgeat super me puteus os suum.
[17] Exaudi me, Domine, quoniam benigna est misericordia tua ;
secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me.
[18] Et ne avertas faciem tuam a puero tuo ;
quoniam tribulor, velociter exaudi me.
[19] Intende animæ meæ, et libera eam ;
propter inimicos meos, eripe me.
[20] Tu scis improperium meum, et confusionem meam, et reverentiam meam ;
[21] in conspectu tuo sunt omnes qui tribulant me.
Improperium exspectavit cor meum et miseriam :
et sustinui qui simul contristaretur, et non fuit ;
et qui consolaretur, et non inveni.
[22] Et dederunt in escam meam fel,
et in siti mea potaverunt me aceto.
[23] Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum,
et in retributiones, et in scandalum.
[24] Obscurentur oculi eorum, ne videant,
et dorsum eorum semper incurva.
[25] Effunde super eos iram tuam,
et furor iræ tuæ comprehendat eos.
[26] Fiat habitatio eorum deserta,
et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet.
[27] Quoniam quem tu percussisti persecuti sunt,
et super dolorem vulnerum meorum addiderunt.
[28] Appone iniquitatem super iniquitatem eorum,
et non intrent in justitiam tuam.
[29] Deleantur de libro viventium,
et cum justis non scribantur.
[30] Ego sum pauper et dolens ;
salus tua, Deus, suscepit me.
[31] Laudabo nomen Dei cum cantico,
et magnificabo eum in laude :
[32] et placebit Deo super vitulum novellum,
cornua producentem et ungulas.
[33] Videant pauperes, et lætentur ;
quærite Deum, et vivet anima vestra :
[34] quoniam exaudivit pauperes Dominus,
et vinctos suos non despexit.
[35] Laudent illum cæli et terra ;
mare, et omnia reptilia in eis.
[36] Quoniam Deus salvam faciet Sion,
et ædificabuntur civitates Juda,
et inhabitabunt ibi, et hæreditate acquirent eam.
[37] Et semen servorum ejus possidebit eam ;
et qui diligunt nomen ejus habitabunt in ea.