[1] In finem, pro Maëleth intelligentiæ David.

Dixit insipiens in corde suo : Non est Deus.
[2] Corrupti sunt, et abominabiles facti sunt in iniquitatibus ;
non est qui faciat bonum.
[3] Deus de cælo prospexit super filios hominum,
ut videat si est intelligens, aut requirens Deum.
[4] Omnes declinaverunt ; simul inutiles facti sunt :
non est qui faciat bonum, non est usque ad unum.
[5] Nonne scient omnes qui operantur iniquitatem,
qui devorant plebem meam ut cibum panis ?
[6] Deum non invocaverunt ;
illic trepidaverunt timore, ubi non erat timor.
Quoniam Deus dissipavit ossa eorum qui hominibus placent :
confusi sunt, quoniam Deus sprevit eos.
[7] Quis dabit ex Sion salutare Israël ?
cum converterit Deus captivitatem plebis suæ,
exsultabit Jacob, et lætabitur Israël.