[1] Psalmus David, filiorum Jonadab, et priorum captivorum.

In te, Domine, speravi ; non confundar in æternum.
[2] In justitia tua libera me, et eripe me :
inclina ad me aurem tuam, et salva me.
[3] Esto mihi in Deum protectorem,
et in locum munitum, ut salvum me facias :
quoniam firmamentum meum et refugium meum es tu.
[4] Deus meus, eripe me de manu peccatoris,
et de manu contra legem agentis, et iniqui :
[5] quoniam tu es patientia mea, Domine ;
Domine, spes mea a juventute mea.
[6] In te confirmatus sum ex utero ;
de ventre matris meæ tu es protector meus ;
in te cantatio mea semper.
[7] Tamquam prodigium factus sum multis ;
et tu adjutor fortis.
[8] Repleatur os meum laude,
ut cantem gloriam tuam,
tota die magnitudinem tuam.
[9] Ne projicias me in tempore senectutis ;
cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me.
[10] Quia dixerunt inimici mei mihi,
et qui custodiebant animam meam consilium fecerunt in unum,
[11] dicentes : Deus dereliquit eum :
persequimini et comprehendite eum,
quia non est qui eripiat.
[12] Deus, ne elongeris a me ;
Deus meus, in auxilium meum respice.
[13] Confundantur et deficiant detrahentes animæ meæ ;
operiantur confusione et pudore qui quærunt mala mihi.
[14] Ego autem semper sperabo,
et adjiciam super omnem laudem tuam.
[15] Os meum annuntiabit justitiam tuam,
tota die salutare tuum.
Quoniam non cognovi litteraturam,
[16] introibo in potentias Domini ;
Domine, memorabor justitiæ tuæ solius.
[17] Deus, docuisti me a juventute mea ;
et usque nunc pronuntiabo mirabilia tua.
[18] Et usque in senectam et senium,
Deus, ne derelinquas me,
donec annuntiem brachium tuum generationi omni quæ ventura est,
potentiam tuam, [19] et justitiam tuam, Deus, usque in altissima ;
quæ fecisti magnalia, Deus : quis similis tibi ?
[20] Quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas !
et conversus vivificasti me,
et de abyssis terræ iterum reduxisti me.
[21] Multiplicasti magnificentiam tuam ;
et conversus consolatus es me.
[22] Nam et ego confitebor tibi in vasis psalmi veritatem tuam, Deus ;
psallam tibi in cithara, sanctus Israël.
[23] Exsultabunt labia mea cum cantavero tibi ;
et anima mea quam redemisti.
[24] Sed et lingua mea tota die meditabitur justitiam tuam,
cum confusi et reveriti fuerint qui quærunt mala mihi.